Όπως ήταν φυσικό, πολλές αντιδράσεις αλλά και ποικίλα σχόλια προκάλεσε η επιστολή φοιτητή από το Τυχερό Έβρου και όσα «απίστευτα» ζητούσε από τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας (διαβάστε εδώ), αλλά και οι τοποθετήσεις του Δημάρχου Σουφλίου σε τηλεοπτική εκπομπή τοπικού καναλιού (δείτε εδώ).
Η απάντηση σε όλα τα παραπάνω και στις «απαιτήσεις» που εκφράστηκαν από ντόπιους κατοίκους, ήρθαν από την κυρία Δ.Α. που είναι σύζυγος στρατιωτικού που υπηρετεί στο Τυχερό του Έβρου και λέει τα πράγματα… έξω από τα δόντια.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΗΣ
Απάντηση στην επιστολή Λούδου στον Υπουργό Εθνικής Άμυνας Πάνο Καμμένο για την αναγκαστική διαμονή των στρατιωτικών στο Τυχερό.
Πριν από μερικές μέρες δημοσιοποιήθηκε επιστολή, με ένα αίτημα παράλογο και προσβλητικό για τις ελευθερίες των στρατιωτικών που υπηρετούν στον Προβατώνα, ο συγγραφέας της οποίας υπογράφει ως φοιτητής. Αλήθεια, πώς είναι δυνατόν να έχει αξιώσεις που αφορούν στη ζωή και την οικογένεια άλλων, ενόσω ο ίδιος ζει την ανέμελη φοιτητική ζωή στη Θεσ/νίκη; Το αίτημά του, που χαρακτηρίστηκε από κάποιους δίκαιο, αποβλέπει μόνο στην εξυπηρέτηση προσωπικών συμφερόντων των ντόπιων κατοίκων και όχι στην τόνωση των ακριτικών περιοχών. Άλλωστε υπήρξε η ευκαιρία ανάπτυξης για το Τυχερό, όταν πριν από μερικά χρόνια έγινε μαζική προσέλευση στρατιωτικών στο χωριό (κυρίως ΕΠ.ΟΠ.), όμως η έλλειψη υποδομών όλα αυτά τα χρόνια και η εκμεταλλευτική συμπεριφορά των κατοίκων τους οδήγησαν σε φυγή.
Η πραγματικότητα στο Τυχερό σκιαγραφείται κάπως έτσι: – Στάβλοι και αποθήκες που έχουν μεταποιηθεί σε σπίτια προς ενοικίαση, προσφέρουν άθλιες συνθήκες διαβίωσης, έναντι εξωφρενικών ενοικίων. – Φαρμακεία, μη συμβεβλημένα με το στρατό, που εφημερεύουν και δεν ανοίγουν, ακόμη κι όταν υπάρξει ενημέρωση για τη σοβαρότητα του περιστατικού. – Φαρμακεία με μονίμως άδεια ράφια και προμήθεια των φαρμάκων μόνο κατόπιν παραγγελίας. – Παντελής έλλειψη πάρκων και ύπαρξη άκρως επικίνδυνων παιδικών χαρών. – Μονοπώλια καταστημάτων που οδηγούν σε εξωφρενικές τιμές των προϊόντων τους. – Απόσταση 60 χιλιομέτρων από το πλησιέστερο νοσοκομείο. – Αποκλεισμός από οποιαδήποτε ευκαιρία για εργασία στις συζύγους των στρατιωτικών. – Προσβλητικός και απαράδεκτος χαρακτηρισμός των συζύγων των στρατιωτικών από τις ντόπιες κυρίες ως «καραβανούδες», ενδεικτικός της υπόληψης στην οποία τις έχουν. Υπάρχουν λοιπόν ορισμένοι που ανησυχούν τόσο πολύ όχι για το «άκρως επικίνδυνο φαινόμενο της αστυφιλίας», αλλά για το άκρως επικίνδυνο φαινόμενο της έλλειψης εσόδων που στηρίζονται στην παρουσία στρατιωτικών στο χωριό, δεδομένου ότι οι περισσότεροι από τους κυρίους που ενίστανται νοικιάζουν σπίτια κι επιχειρήσεις στο Τυχερό και καρπώνονται τους πόρους τη στιγμή που οι ίδιοι έχουν εγκατασταθεί μόνιμα στην Αλεξανδρούπολη κι άλλα αστικά κέντρα, απολαμβάνοντας τις ανέσεις που αυτά προσφέρουν.
Καλώ λοιπόν όλους όσοι ενστερνίζονται την άποψη του κυρίου Λούδου και είναι ένθερμοι υποστηρικτές του Τυχερού, να δώσουν πρώτοι το καλό παράδειγμα και να επαναπατριστούν, στηρίζοντας εμπράκτως το χωριό και τους συντοπίτες τους, κι αφού υπάρξουν οι κατάλληλες υποδομές τότε ναι, να μείνουν στο χωριό και οι στρατιωτικοί. Προς το παρόν, μόνος λόγος για τον οποίο αξίζει να μείνει κάποιος στο Τυχερό είναι η στέγαση στα ΣΟΑ. Σε αυτό το σημείο ίσως κάποιος αντιπαραβάλλει το επιχείρημα ότι παρόμοια προβλήματα αντιμετωπίζουν και οι Τυχεριώτες. Σαφώς. Μόνο που εκείνοι έχουν επιλέξει συνειδητά τον τόπο διαμονής τους, ενώ όσον αφορά στους στρατιωτικούς γίνεται συντονισμένη προσπάθεια άρσης του δικαιώματος. Επιτρέψτε τους να επιλέξουν τον τόπο εγκατάστασής που κρίνουν ότι θα προσφέρει στις οικογένειές τους αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης. Λάβετε υπόψη ότι έχουν ήδη κάνει πολλές θυσίες με το να μετακομίζουν κάθε τόσο και να είναι εσωτερικοί μετανάστες. Ζούμε σε Δημοκρατία που διασφαλίζει Ελευθερίες. Αν στερούμαστε το δικαίωμα ελεύθερης επιλογής, τότε για ποια Δημοκρατία μιλάμε;
Δ. Α.
Φιλόλογος πτυχιούχος ΑΠΘ, σύζυγος στρατιωτικού και μητέρα, εκτοπισμένη στο Τυχερό Έβρου.
Η απάντηση σε όλα τα παραπάνω και στις «απαιτήσεις» που εκφράστηκαν από ντόπιους κατοίκους, ήρθαν από την κυρία Δ.Α. που είναι σύζυγος στρατιωτικού που υπηρετεί στο Τυχερό του Έβρου και λέει τα πράγματα… έξω από τα δόντια.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΗΣ
Απάντηση στην επιστολή Λούδου στον Υπουργό Εθνικής Άμυνας Πάνο Καμμένο για την αναγκαστική διαμονή των στρατιωτικών στο Τυχερό.
Πριν από μερικές μέρες δημοσιοποιήθηκε επιστολή, με ένα αίτημα παράλογο και προσβλητικό για τις ελευθερίες των στρατιωτικών που υπηρετούν στον Προβατώνα, ο συγγραφέας της οποίας υπογράφει ως φοιτητής. Αλήθεια, πώς είναι δυνατόν να έχει αξιώσεις που αφορούν στη ζωή και την οικογένεια άλλων, ενόσω ο ίδιος ζει την ανέμελη φοιτητική ζωή στη Θεσ/νίκη; Το αίτημά του, που χαρακτηρίστηκε από κάποιους δίκαιο, αποβλέπει μόνο στην εξυπηρέτηση προσωπικών συμφερόντων των ντόπιων κατοίκων και όχι στην τόνωση των ακριτικών περιοχών. Άλλωστε υπήρξε η ευκαιρία ανάπτυξης για το Τυχερό, όταν πριν από μερικά χρόνια έγινε μαζική προσέλευση στρατιωτικών στο χωριό (κυρίως ΕΠ.ΟΠ.), όμως η έλλειψη υποδομών όλα αυτά τα χρόνια και η εκμεταλλευτική συμπεριφορά των κατοίκων τους οδήγησαν σε φυγή.
Η πραγματικότητα στο Τυχερό σκιαγραφείται κάπως έτσι: – Στάβλοι και αποθήκες που έχουν μεταποιηθεί σε σπίτια προς ενοικίαση, προσφέρουν άθλιες συνθήκες διαβίωσης, έναντι εξωφρενικών ενοικίων. – Φαρμακεία, μη συμβεβλημένα με το στρατό, που εφημερεύουν και δεν ανοίγουν, ακόμη κι όταν υπάρξει ενημέρωση για τη σοβαρότητα του περιστατικού. – Φαρμακεία με μονίμως άδεια ράφια και προμήθεια των φαρμάκων μόνο κατόπιν παραγγελίας. – Παντελής έλλειψη πάρκων και ύπαρξη άκρως επικίνδυνων παιδικών χαρών. – Μονοπώλια καταστημάτων που οδηγούν σε εξωφρενικές τιμές των προϊόντων τους. – Απόσταση 60 χιλιομέτρων από το πλησιέστερο νοσοκομείο. – Αποκλεισμός από οποιαδήποτε ευκαιρία για εργασία στις συζύγους των στρατιωτικών. – Προσβλητικός και απαράδεκτος χαρακτηρισμός των συζύγων των στρατιωτικών από τις ντόπιες κυρίες ως «καραβανούδες», ενδεικτικός της υπόληψης στην οποία τις έχουν. Υπάρχουν λοιπόν ορισμένοι που ανησυχούν τόσο πολύ όχι για το «άκρως επικίνδυνο φαινόμενο της αστυφιλίας», αλλά για το άκρως επικίνδυνο φαινόμενο της έλλειψης εσόδων που στηρίζονται στην παρουσία στρατιωτικών στο χωριό, δεδομένου ότι οι περισσότεροι από τους κυρίους που ενίστανται νοικιάζουν σπίτια κι επιχειρήσεις στο Τυχερό και καρπώνονται τους πόρους τη στιγμή που οι ίδιοι έχουν εγκατασταθεί μόνιμα στην Αλεξανδρούπολη κι άλλα αστικά κέντρα, απολαμβάνοντας τις ανέσεις που αυτά προσφέρουν.
Καλώ λοιπόν όλους όσοι ενστερνίζονται την άποψη του κυρίου Λούδου και είναι ένθερμοι υποστηρικτές του Τυχερού, να δώσουν πρώτοι το καλό παράδειγμα και να επαναπατριστούν, στηρίζοντας εμπράκτως το χωριό και τους συντοπίτες τους, κι αφού υπάρξουν οι κατάλληλες υποδομές τότε ναι, να μείνουν στο χωριό και οι στρατιωτικοί. Προς το παρόν, μόνος λόγος για τον οποίο αξίζει να μείνει κάποιος στο Τυχερό είναι η στέγαση στα ΣΟΑ. Σε αυτό το σημείο ίσως κάποιος αντιπαραβάλλει το επιχείρημα ότι παρόμοια προβλήματα αντιμετωπίζουν και οι Τυχεριώτες. Σαφώς. Μόνο που εκείνοι έχουν επιλέξει συνειδητά τον τόπο διαμονής τους, ενώ όσον αφορά στους στρατιωτικούς γίνεται συντονισμένη προσπάθεια άρσης του δικαιώματος. Επιτρέψτε τους να επιλέξουν τον τόπο εγκατάστασής που κρίνουν ότι θα προσφέρει στις οικογένειές τους αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης. Λάβετε υπόψη ότι έχουν ήδη κάνει πολλές θυσίες με το να μετακομίζουν κάθε τόσο και να είναι εσωτερικοί μετανάστες. Ζούμε σε Δημοκρατία που διασφαλίζει Ελευθερίες. Αν στερούμαστε το δικαίωμα ελεύθερης επιλογής, τότε για ποια Δημοκρατία μιλάμε;
Δ. Α.
Φιλόλογος πτυχιούχος ΑΠΘ, σύζυγος στρατιωτικού και μητέρα, εκτοπισμένη στο Τυχερό Έβρου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου