Η ΕΡΤ, η κυβέρνηση και τα κρίσιμα πολιτικά ερωτήματα για τους εθνικιστές!

γράφει ο Δ. Παπαγεωργίου.

"Μήνυμα" έστειλε πρίν από λίγο ο Μ. Ιγνατίου, μέσω της προσωπικής του ιστοσελίδας:Πηγές που μίλησαν υπό καθεστώς ανωνυμίας, όπως γράφει, καθώς δεν είχαν έγκριση να τοποθετηθούν επίσημα, μου ανέφεραν ότι οι πληροφορίες που καταφθάνουν από την Αθήνα προκαλούν έντονη ανησυχία. Οι πηγές ομολόγησαν ότι η πιθανή πτώση της κυβέρνησης θα μπορούσε να προκαλέσει ακυβερνησία, ενώ υποστηρίζουν ότι η εκλογική αναμέτρηση που θα ακολουθήσει θα διεξαχθεί υπό καθεστώς απόλυτης πόλωσης και ο κίνδυνος εκτροχιασμού του ελληνικού προγράμματος είναι υπαρκτός.
Ε και; Τι έγινε και αν πέσει η κυβέρνηση; Θα γίνουν εκλογές για να ξαναβγεί η

ίδια κυβέρνηση. Ξανά με τους ίδιους συμμάχους. Και να βγεί ο ΣΥΡΙΖΑ; Ε, αντί να υπακούμε τις εντολές από την Γερμανία, θα επιστρέψουμε στο να υπακούμε τις εντολές από την Ουάσιγκτον, όπως κάναμε αρκετά χρόνια. Εκεί γύρω στο 2006 άρχισε να μεταφέρεται η εξάρτηση της χώρας από τις ΗΠΑ προς την Γερμανία. Όχι ότι δεν τα είχαν συμφωνήσει πρώτα μεταξύ τους.
Δυστυχώς, όπως έγραφα και χτές η χώρα μας με το - προσωρινό έστω - κλείσιμο της ΕΡΤ χάνει έναν από τους τρείς βασικούς πυλώνες της γεωπολιτικής της προβολής. Αυτόν της προβολής του πολιτισμού της. Θα πει κανείς, είναι πολιτισμός αυτό που προέβαλλε τόσα χρόνια η ΕΡΤ; Τα ψυχολογικά και σεξουαλικά προβλήματα του κάθε ενός; Τον ρεβανσισμό των ηττημένων του εμφυλίου; Ή μήπως τις επαναστατικές φαντασιώσεις του μικροκόσμου της άκρας αριστεράς;

Η στάση των εθνικιστών έναντι του κλεισίματος της ΕΡΤ ήταν για μία ακόμη φορά αλλοπρόσαλλη. Οι μισοί υπέρ του κλεισίματος, οι μισοί κατά. Η Χρυσή Αυγή στο Δελτίο Τύπου της χτές το βράδυ ανέφερε τις - αληθινές - αιτιάσεις που κάθε εθνικιστής μπορεί να έχει κατά της ΝΕΤ. Από την άλλη πολλοί ήταν αυτοί που καταφέρθηκαν κατά της συγκυβέρνησης, ή έστω της ΝΔ για την επιλογή της αυτή. Ανάμεσα σε αυτούς και το Εθνικό Μέτωπο με δικό του δελτίο τύπου όπου σημειώνει τον ρόλο της ΕΡΤ ως "δημοσίου βήματος του ελληνικού λαού".
Πρόκειται για ένα κλασσικό πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι Έλληνες εθνικιστές, λόγω ακριβώς της έλλειψης πολιτικής παιδείας και παράδοσης στην χώρα μας. Οι γενιές εθνικιστών που μεγάλωσαν τα τελευταία χρόνια -και δεν αναφέρομαι τόσο στους χιλιάδες ανθρώπους που εδώ και ενάμιση περίπου χρόνο πλαισιώνουν το κίνημα είτε ως ψηφοφόροι της Χρυσής Αυγής (κατά κύριο λόγο) ή μπαίνουν τώρα στο εθνικιστικό κίνημα - μεγάλωσαν με βάση μία ιστοριογραφική προσέγγιση της πολιτικής και της ιστορίας. 

Ως εκ τούτου προκύπτουν μία σειρά από ενστάσεις από εθνικιστές και πατριώτες όσον αφορά το κλείσιμο της ΕΡΤ. Ας δούμε μερικά από αυτά: α) Τώρα που έκλεισε η ΕΡΤ, θα ευνοηθούν τα ιδιωτικά κανάλια, θα βγάλουν περισσότερο χρήμα και η ενημερωσή μας θα εξαρτάται από τα deals που κάνουν οι ιδιοκτήτες τους με τα πολιτικά κόμματα ή ακόμη και τους διεθνείς εντολείς τους. Ως παρατήρηση είναι αληθής. Είναι αληθής όμως εδώ και πολύ καιρό. Γιατί και η ΕΡΤ μέχρι χθές που υφιστατο δεν άλλαζε κάτι στον χάρτη της ενημέρωσης. Κατά παράδοση η ΕΡΤ προσέφερε απλόχερα κυβερνητική άποψη (όποια κυβέρνηση και εάνυπήρχε) πασπαλισμένη με μπόλικο αριστερισμό. β) Τώρα πλέον απομένουν μόνο τα τουρκοκάναλα: Και αυτό είναι αλήθεια. Και αυτό όμως κατά την αποψή μου δεν αλλάζει κάτι. Παρόλες τις λίγες εξαιρέσεις που όντως υπήρχαν στην Δημόσια Τηλεόραση και προέβαλλαν τον παραδοσιακό ελληνικό πολιτισμό, η αλήθεια είναι ότι η πληθώρα των εκπεμπόμενων προγραμμάτων στην ΕΡΤ ήταν ακριβώς αυτή που προετοίμαζε τους Έλληνες για να υποδεχτούν τα τουρκοσήριαλ. Αυτού του είδους οι ενστάσεις θεωρώ ότι δεν θα πρέπει να μας απασχολούν.
Όπως ταυτόχρονα δεν θα πρέπει να μας απασχολούν και οι "φιλελεύθερες" ενστάσεις κατά της λειτουργίας της ΕΡΤ. Αυτές που σχετίζονται με το "κόστος" της στο δημόσιο ταμείο παραδείγματος χάριν. Η Δημόσια Τηλεόραση δεν είναι ιδιωτική επιχείρηση. Γι' αυτό και λαμβάνει χρήματα από τους Έλληνες πολίτες. Και πρέπει να υπερασπίζεται τα συμφέροντα των Ελλήνων πολιτών, αφού γι' αυτό χρηματοδοτείται από αυτούς. Άλλη φιλελεύθερη ένσταση που είχε να κάνει με την διαφθορά στην ΕΡΤ. Η διαφθορά κυριαρχεί σε ολόκληρο τον ελληνικό κρατικό μηχανισμό. Και ξεκινά από το κεφάλι. Οι διορισμένοι της ΕΡΤ ήταν διορισμένοι απο ένα σύστημα. Από ένα σύστημα που αθωώνεται, μέσω του κλεισίματος αυτού της ΕΡΤ και δεν θα λογοδοτήσει ποτέ για τις πράξεις του.
Οπότε ας απομακρυνθούμε από τα λαϊκιστικα αυτά παιχνίδια, όπως πρέπει να απομακρυνθούμε και από την λαϊκίστικη φιλολογία περί 'χούντας" που κλείνει την ΕΡΤ (και η οποία ρίχνει νερό στον μύλο της αριστεράς), Και ας απομακρυνθούμε και από τον λαϊκισμό αυτών που ζητούν να μην κλείσει η ΕΡΤ για να σωθεί η ... Δημοκρατία. Ανάξια λόγου επιχειρήματα τόσο από αυτούς που τα εκφέρουν όσο και από αυτούς που τα αντικρούουν.
Ας κάτσει ο καθένας να σκεφτεί στα σοβαρά τον δρόμο που ακολουθεί ως εθνικιστής. Όλα τα ζητήματα που προκύπτουν στην επικαιρότητα, λοιπόν, διχάζουν τους εθνικιστές. Εκτός από ό,τι έχει να κάνει με τα "εθνικά ζητήματα". Όπως λοιπόν υπάρχει η διχογνωμία στην περίπτωση της ΕΡΤ, έτσι υπάρχει και σε πολλά άλλα ζητήματα που προέκυψαν στο παρελθόν. Γιατί; Γιατί οι Έλληνες εθνικιστές δεν έχουν ακόμη αποφασίσει τον τρόπο με τον οποίο πορεύονται πολιτικά. Τι εννοώ: Πράγματι σε ένα κράτος, στο οποίο την εξουσία κατέχουν οι εθνικιστές η ύπαρξη μίας δημόσιας τηλεόρασης (και είμαι βέβαιος ότι για κάποιους  η ύπαρξη μόνο δημόσιας τηλεόρασης) είναι μονόδρομος. Έχουμε όμως το δεδομένο ότι αυτή την στιγμή το κράτος διοικείται από ανθρώπους οι οποίοι δεν είναι εθνικιστές και τις περισσότερες μάλιστα των περιπτώσεων είναι αντι-εθνικιστές. Θέλουμε σε αυτό το κράτος να υπάρχει αυτή η δημόσια τηλεόραση; Και εάν ναι, γιατί; Γιατί το κράτος διατηρεί μέσω της υπάρξης αυτού του μέσου έναν "εθνικό χιτώνα"; Ή μήπως επειδή πιστεύουμε ότι η δημόσια τηλεόραση αποτελεί έναν προμαχώνα υπεράσπισης του εθνικού χαρακτήρα του κράτους; Αν κάποιος αναφέρει αυτά ως επιχείρημα, είναι μία συγκεκριμένη λογική. Μία λογική η οποία βασίζεται στην προσπάθεια συντήρησης των "εθνικών χαρακτηριστικών" του ελληνικού κράτους. Κατά την άποψή μου πρόκειται για μία μάχη οπισθοφυλακής.

Από την άλλη πλευρά υπάρχει και μία άλλη λογική. Μια πιο κυνική πολιτική λογική. Η οποία λογική λέει. Η Δημόσια Τηλεόραση, ανεξαρτήτως του προγράμματος που προβάλλει, ανεξαρτήτως του εθνικού ρόλου που παίζει (ή μάλλον θα έπρεπε να παίζει) αποτελεί ένα κέντρο σύτισσης παιδιών του συστήματος. Αποτελεί ακόμη ένα σημείο συσσώρευσης αριστερισμού. Μας βολεύει ως εθνικιστές να "ξεκαθαριστεί" αυτή η ΕΡΤ; Είναι υπέρ μας, η αποκαθήλωση ενός ακόμη θεσμού; Η πολιτική εμπειρία των τελευταίων ετών δείχνει ότι μάλλον είναι. Γιατί η αριστερά δεν διαθέτει τις δυνάμεις για να "γεμίζει" τα κενά που είτε δημιουργούνται τεχνηέντως, είτε έρχονται με φυσικό τρόπο λόγω εξέλιξης. Η αδυναμία της αριστεράς να κυριαρχήσει στο διαδίκτυο όπως είχε κάνει στα παραδοσιακά μέσα το δείχνει ξεκάθαρα. Και ας είμαστε ξεκάθαροι. Χωρίς το διαδίκτυο ο εθνικιστικός χώρος δεν θα είχε ούτε το 1/100 της επιρροής που έχει σήμερα. 

Για να μπορέσουμε να αποκτήσουμε μία πολιτική αντίληψη, θα πρέπει να καταλάβουμε κάτι βασικό. Ότι μοναδικός σκοπός μας ως εθνικιστών και φυλετιστών είναι η επιβίωση του έθνους και της φυλής μας και η δημιουργία συνθηκών κατάλληλων για την πρόοδο της συνεχιστών της, δηλαδή των παιδιών μας. Όλα τα υπόλοιπα είναι εργαλεία. Η Δημόσια Τηλεόραση είναι ένα εργαλείο. Η Δημόσια Παιδεία είναι επίσης ένα εργαλείο. Στην κοινωνία στην οποία ζούμε σήμερα, αυτά τα "εργαλεία' που δημιουργήθηκαν για να εξασφαλίσουν ακριβώς αυτό τον σκοπό, έχουν αυτή την χρησιμότητα; Ή μήπως η καταληψή τους από το πολιτιστικό ρεσάλτο της αριστεράς και η εξαρτησή τους από την παγκοσμιοποιημένη οικονομία τα έχουν μετατρέψει σε εργαλεία για τον ακριβώς αντίθετο στόχο; Την αποδυνάμωση του έθνους και της φυλής μας; 

Το ίδιο ερώτημα που προκύπτει για την δημόσια τηλεόραση, θα μπορούσε να προκύπτει παραδείγματος χάριν και για την ιδιωτική παιδεία; Είμαστε ως εθνικιστές υπέρ ή κατά της ιδιωτικής παιδείας; Η ερώτηση διατυπωμένη έτσι γενικά θα πρέπει να μας είναι αδιάφορη. Η δική μας απάντηση θα πρέπει να βασίζεται στις συνθήκες οι οποίες επικρατούν γύρω μας. Σε μία "πολυπολιτισμική" ή ακόμη και μία πολυφυλετική αλλά μονοπολιτισμική κοινωνία σαφώς θα είμαστε υπέρ της ιδιωτικής παιδείας, διότι έτσι θα έχουμε την δυνατότητα να δημιουργούμε τις δικές μας εκπαιδευτικές κοινότητες. Σε ένα όμως αμιγώς εθνικό κράτος, το οποίο θα έχει τις σωστές ελίτ, σαφώς και είμαστε υπέρ της δημόσιας παιδείας. Τι βλέπουμε πιθανότερο ως προοπτική; Ένα "εθνικιστικό ρεσάλτο" για την επανακατάληψη όλων αυτών των θεσμών; Έτσι ώστε να τους χρησιμοποιούμε εμείς; Ή προτιμούμε να τους δούμε να καταρρέουν έτσι ώστε να μπορέσουμε να χτίσουμε (εάν μπορέσουμε) καινούριους;

Τί είναι η Ελλάδα αυτή την στιγμή; Είναι ένα κράτος στο μεταίχμιο. Υπ' αυτή την άποψη, με βάση την εργαλειακή αξιολόγηση των διαφόρων θεσμών, θα πρέπει να διαμορφώνουμε τις πολιτικές μας επιλογές. Και να σταματήσουμε να λειτουργούμε ως "αναμεταδότες" είτε της φιλελεύθερης δεξιάς, είτε της "αντιμνημονιακής" αριστεράς.
Και για να επιστρέψουμε στον Μ. Ιγνατίου και τα όσα μας μεταφέρει για "Ρήγμα" στην κυβέρνηση. Τι θέλουμε ως εθνικιστές; Την διατήρηση της κυβέρνησης, προκειμένου να υπάρχει σταθερότητα στην χώρα; Ή την καταρρευσή της; Ή μήπως σε αυτή την φάση αρκεί το να τρώμε ποπ κόρν και να παρακολουθούμε το σύστημα να σπάράσσεται, ασχολούμενοι με τα του οίκου μας; Προσωπικά τείνω προς το τρίτο, αλλά δεν παίρνω κι όρκο για το κατά πόσον είναι το σωστό!
ΥΓ: Σήμερα το μεσημέρι ο βουλευτής Επικρατείας της ΧΑ Χ. Παπάς μιλώντας στην Βουλή είπε ότι το κόμμα του δεν στηρίζει την απόφαση της κυβέρνησης για κλείσιμο της ΕΡΤ καλώντας τον Α. Σαμαρά να βρεί από αλλού τους πόρους που χρειάζεται. Η Χ.Α. δείχνει να ταλανίζεται στο εσωτερικό της από τα ίδια προβλήματα που χαρακτηρίζουν όλη την υπόλοιπη μάζα των εθνικιστών, παρόλη την σφιχτή κομματική της οργάνωση.