ΠΕΡΙ ΑΡΑΒΙΚΗΣ ΑΝΟΙΞΗΣ

Από την αρχή λέγαμε πως όλες οι «επαναστάσεις» που ξαφνικά περιτύλιξαν την Βόρειο Αφρική ήταν ένα κόλπο του Αμερικανοσιωνιστικού Άξονα προκειμένου να ανατρέψει μη βολικά, σε αυτόν, καθεστώτα και να υφαρπάξει τις πλουτοπαραγωγικές πηγές αυτών των χωρών. Η αμερικανοκίνητη, φυσικά, εν Ελλάδι αριστερά πίσω από αυτές τις προφανείς ενέργειες των Αμερικανών έβλεπε «Αραβική Άνοιξη» και «εκδημοκρατισμό» και επίσης φυσικά μετά κάνανε «τουμπεκί ψιλοκομμένο» (που λέει και ο Λαός) στο ότι άπασες οι κυβερνήσεις που προκρίνανε τελικώς οι Αμερικάνοι ήταν Ισλαμιστικού, σκοταδιστικού τύπου.
Παρόμοια προσπάθεια είχε ξεκινήσει πριν λίγο καιρό και στην Συρία, δείχνοντας εμφανώς ότι στόχος των Αμερικανοσιωνιστών ήταν οι χώρες που στηρίζαν τον Ιράν, με σκοπό την απογύμνωση του από συμμάχους, προκειμένου να εξυπηρετηθούν (για άλλη μία φορά) τα συμφέροντα του Ισραήλ. Αρχικώς υπήρξαν εισαγόμενοι «αντάρτες» που εξεγέρθηκαν εναντίον του καθεστώτος Άσαντ. Ακολούθως με τους αντάρτες να αποτυγχάνουν οικτρά ένας – δύο όλμοι πέσαν μέσα στην Τουρκία, προκειμένου η Τουρκία να επέμβει στρατιωτικά.
Οι Τούρκοι επίσης αποτύχανε να καταφέρουν κάτι επί της ουσίας και έτσι χθες ένας όλμος προσγειώθηκε μέσα στο Ισραήλ. Καθαρά συμπτωματικά, φυσικά, όλα αυτά. Με αυτόν τον τρόπο το Ισραήλ απάντησε με βολές πυροβολικού. Έτσι χάριν σε αυτές τις «μυστήριες» συμπτώσεις οι Τούρκοι και οι Ισραηλινοί που πριν λίγο καιρό βρίσκονταν (έτσι λέγαν όλοι) στα πρόθυρα πολέμου, είναι τώρα σύμμαχοι εναντίον των ...σκόρπιων όλμων.
Ζούμε, βέβαια, στην εποχή που οι προφάσεις είναι απαραίτητες προκειμένου να ξεκινήσει μία επεκτατική επίθεση μίας χώρας σε μία άλλη, αλλά θα περίμενε κανείς μία καλύτερη προπαρασκευή και μια πιο ώριμη σκέψη πάνω στην κατασκευή της προβοκάτσιας. Έτσι για να μην νομίζουν ότι οι Λαοί τρώνε κουτόχορτο.