“Η τωρινή Ελλάδα αποτελεί εμφανώς πλέον Πατρίδα ενός καταρρέοντος, προθανάτιου έθνους. Σήμερα ο Ελληνισμός, διαποτισμένος από διεθνιστικά και οικουμενιστικά δηλητήρια, καταλήγει σηπόμενος μετά από μια φρικτή ευδαιμονιστική μόλυνση που του αφαίρεσε τις τελευταίες ικμάδες βιοτικής δύναμης…”
“Η εξ αντικειμένου μεταψυχροπολεμική και αντιπαγκοσμιοποιητική, σύγχρονη αντιστασιακή λειτουργία του Εθνικισμού, θα παραμείνει κοσμογονικά καθοριστική στα εγγύς επικείμενα χρόνια, αλλά και άμεσα συναρτημένη με τις θεμέλιες κινητήριες Ιδέες, με τους Μύθους του (σαγηνευτικά εξωλογικούς και ενίοτε αυτάρεσκους). Μέσω αυτών των φυσικοϊστορικών σταθερών, των Μύθων, δηλαδή των δραστικών κινητήριων ιδεών του, ο Εθνικισμός μορφοποιείται, συνειδητοποιείται και ενεργεί, αντλώντας ισχύ από το κοντινό και απώτερο εθνικό παρελθόν. Ο ζωτικός Μύθος ενός Έθνους του επιτρέπει να κινηθεί στο ύψος των οραμάτων του και ν’ αναζητήσει πραγμάτωση των πεπρωμένων του.
Όπου το Έθνος αποδομείται, συρρικνώνεται, φθίνει και τελικά τείνει να κατακερματιστεί, όπως σήμερα στην Πατρίδα μας, εκεί η διασχιστική διάσταση ανάμεσα στους εθνικούς Μύθους και στην τρέχουσα εθνική πραγματικότητα έχει μοιραίες φρικιαστικές συνέπειες.
Η τωρινή Ελλάδα αποτελεί εμφανώς πλέον Πατρίδα ενός καταρρέοντος, προθανάτιου έθνους. Σήμερα ο Ελληνισμός, διαποτισμένος από διεθνιστικά και οικουμενιστικά δηλητήρια, καταλήγει σηπόμενος μετά από μια φρικτή ευδαιμονιστική μόλυνση που του αφαίρεσε τις τελευταίες ικμάδες βιοτικής δύναμης. Ο αφελληνισμένος Λαός, έχοντας απωλέσει την συνείδηση του Έθνους, έχοντας αποξενωθεί από τις ιστορικές του καταβολές, κατάντησε ένα οχλοποιημένο καταναλωτικό πολύχρωμο πλήθος, δοχείο ανακύκλωσης πληροφοριακών αποβλήτων των αντεθνικών ΜΜΕ.
Είναι ένας προλεταριοποιημένος «λαός» – αντικείμενο σιωνιστο-μαρξιστικών άψυχων αφαιρέσεων κι «επαναστατικών» νομοτελειών, ένας θεσιθήρας «λαουτζίκος» – λακές των αστικοφιλελεύθερων σουσούδων και των ρουσφετιών, που εκλαμβάνει έμμονα τους επίπλαστους και χαλκευμένους αντεθνικούς του ετεροπροσδιορισμούς, πλασαρισμένους έντεχνα ως σωτηριακούς κοινωνικούς «μύθους», ως ρεαλιστική βεβαιότητα αυτεπίγνωσης και ευχολογιακή προοπτική διασφαλιστικής επιβεβαίωσης. Αυτή η περιορισμένη, επαναλαμβανόμενη και στερεότυπη συμπεριφορά των μαζών δεν συνιστά απλώς προϊόν αποχαύνωσης. Είναι συλλογικός αυτισμός!
Όπως οι ζωικοί οργανισμοί της κατώτατης ζωικής κλίμακας, ανάλογα και οι σημερινοί αφελληνισμένοι «Έλληνες» αντιδρούν μόνο σ’ ότι τους ερεθίζει άμεσα, αποκρινόμενοι με παροξυντικές, έντονα αντανακλαστικές «αμοιβαδόμορφες» κινήσεις, σαν ασήμαντα ιστορικά πρωτόζωα.
Σε όλα τα επί μέρους πεδία της εθνικής και κοινωνικής ζωής, προσεγγίζεται, προβάλλεται και κυριαρχεί το εφήμερο, το παροδικό, το στιγμιαίο, το βολικό, το ευκαιριακό και το βραχυπρόθεσμο. Ουδέποτε αποδίδεται κάποια συνεπής, προσεκτική και τεκμηριωμένη στάθμιση εκείνων των γενικών μακρόπνοων δρωμένων και τάσεων του διεθνούς γίγνεσθαι, οι οποίες αργά ή γρήγορα θα βαρύνουν πάνω στις τύχες του Ελληνισμού.”
“Η εξ αντικειμένου μεταψυχροπολεμική και αντιπαγκοσμιοποιητική, σύγχρονη αντιστασιακή λειτουργία του Εθνικισμού, θα παραμείνει κοσμογονικά καθοριστική στα εγγύς επικείμενα χρόνια, αλλά και άμεσα συναρτημένη με τις θεμέλιες κινητήριες Ιδέες, με τους Μύθους του (σαγηνευτικά εξωλογικούς και ενίοτε αυτάρεσκους). Μέσω αυτών των φυσικοϊστορικών σταθερών, των Μύθων, δηλαδή των δραστικών κινητήριων ιδεών του, ο Εθνικισμός μορφοποιείται, συνειδητοποιείται και ενεργεί, αντλώντας ισχύ από το κοντινό και απώτερο εθνικό παρελθόν. Ο ζωτικός Μύθος ενός Έθνους του επιτρέπει να κινηθεί στο ύψος των οραμάτων του και ν’ αναζητήσει πραγμάτωση των πεπρωμένων του.
Όπου το Έθνος αποδομείται, συρρικνώνεται, φθίνει και τελικά τείνει να κατακερματιστεί, όπως σήμερα στην Πατρίδα μας, εκεί η διασχιστική διάσταση ανάμεσα στους εθνικούς Μύθους και στην τρέχουσα εθνική πραγματικότητα έχει μοιραίες φρικιαστικές συνέπειες.
Η τωρινή Ελλάδα αποτελεί εμφανώς πλέον Πατρίδα ενός καταρρέοντος, προθανάτιου έθνους. Σήμερα ο Ελληνισμός, διαποτισμένος από διεθνιστικά και οικουμενιστικά δηλητήρια, καταλήγει σηπόμενος μετά από μια φρικτή ευδαιμονιστική μόλυνση που του αφαίρεσε τις τελευταίες ικμάδες βιοτικής δύναμης. Ο αφελληνισμένος Λαός, έχοντας απωλέσει την συνείδηση του Έθνους, έχοντας αποξενωθεί από τις ιστορικές του καταβολές, κατάντησε ένα οχλοποιημένο καταναλωτικό πολύχρωμο πλήθος, δοχείο ανακύκλωσης πληροφοριακών αποβλήτων των αντεθνικών ΜΜΕ.
Είναι ένας προλεταριοποιημένος «λαός» – αντικείμενο σιωνιστο-μαρξιστικών άψυχων αφαιρέσεων κι «επαναστατικών» νομοτελειών, ένας θεσιθήρας «λαουτζίκος» – λακές των αστικοφιλελεύθερων σουσούδων και των ρουσφετιών, που εκλαμβάνει έμμονα τους επίπλαστους και χαλκευμένους αντεθνικούς του ετεροπροσδιορισμούς, πλασαρισμένους έντεχνα ως σωτηριακούς κοινωνικούς «μύθους», ως ρεαλιστική βεβαιότητα αυτεπίγνωσης και ευχολογιακή προοπτική διασφαλιστικής επιβεβαίωσης. Αυτή η περιορισμένη, επαναλαμβανόμενη και στερεότυπη συμπεριφορά των μαζών δεν συνιστά απλώς προϊόν αποχαύνωσης. Είναι συλλογικός αυτισμός!
Όπως οι ζωικοί οργανισμοί της κατώτατης ζωικής κλίμακας, ανάλογα και οι σημερινοί αφελληνισμένοι «Έλληνες» αντιδρούν μόνο σ’ ότι τους ερεθίζει άμεσα, αποκρινόμενοι με παροξυντικές, έντονα αντανακλαστικές «αμοιβαδόμορφες» κινήσεις, σαν ασήμαντα ιστορικά πρωτόζωα.
Σε όλα τα επί μέρους πεδία της εθνικής και κοινωνικής ζωής, προσεγγίζεται, προβάλλεται και κυριαρχεί το εφήμερο, το παροδικό, το στιγμιαίο, το βολικό, το ευκαιριακό και το βραχυπρόθεσμο. Ουδέποτε αποδίδεται κάποια συνεπής, προσεκτική και τεκμηριωμένη στάθμιση εκείνων των γενικών μακρόπνοων δρωμένων και τάσεων του διεθνούς γίγνεσθαι, οι οποίες αργά ή γρήγορα θα βαρύνουν πάνω στις τύχες του Ελληνισμού.”
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου