Τρίτος δρόμος δεν υπάρχει

Η πραγματική πολιτική μπορεί να καθοδηγηθεί μόνο από δύο κύρια και βασικά συναισθήματα του ανθρώπου – από αγάπη και από μίσος. Αγαπάμε περισσότερο από οτιδήποτε άλλο το Έθνος μας και μισούμε θανάσιμα όλα και όλους εκείνους, οι οποίοι εκμεταλλεύονται και καταστρέφουν το Έθνος μας. Αν στην πολιτική δεν υπάρχει η διαλεκτική της αγάπης και του μίσους – αυτό δεν είναι πολιτική, αλλά δημαγωγία, γελιοποίηση και λεηλασία του λαού. Τότε αυτό είναι ο θρίαμβος των ηθικών τεράτων, τους οποίους παρ' όλα τα διακοσμητικά τεχνητά λεκτικά καλύμματα ενώνει η κοινή ζωώδης και ακόρεστη επιθυμία για κέρδος και παρασιτισμό. Πλουτοκράτες, καταχραστές κοινωνικού πλούτου, ανθέλληνες, διεφθαρμένοι γραφειοκράτες, εκφυλισμένοι γελωτοποιοί και αρνητές οτιδήποτε παραδοσιακού, εκφυλλισμένοι κάθε είδους, «καλλιτέχνες» και πολλά άλλα γεννήματα του αντεθνικού συστήματος αφελώς πιστεύουν ότι είμαστε σαν αυτούς, ότι μπορούν να διαπραγματευτούν ή να μας καθησυχάσουν.

Αυτά τα περιορισμένα όντα με υλιστική κοσμοθέαση δεν μπορούν να καταλάβουν ότι εμείς δεν ανταλλάσουμε τον ιερό αγώνα για την Ελευθερία, το Έθνος και την Κοινωνική Δικαιοσύνη για μια ευκαιρία να γίνουμε και εμείς «ήρωες» στη μικροαστική καπιταλιστική κλίμακα «επιτυχίας» ή για να γίνουμε μέρος της εκπορνευόμενης ψευτοελίτ. Είναι αφελείς γιατί απλά δεν μπορούν να αγαπούν και να μισούν τόσο δυνατά. Δεν καταλαβαίνουν πόσο δυνατό είναι το μίσος μας γι' αυτούς.

Μισούμε ό,τι έχει σχέση με την εκφυλισμένη ψευτοελίτ. Εμείς φτύνουμε σε οποιαδήποτε θέση ή status του καπιταλιστικού και αντεθνικού συστήματος της απόλυτης εκμετάλλευσης του λαού. Φτύνουμε στην άνετη και μικροαστική ζωή των στενόμυαλων συνεργατών του ανθελληνικού κράτους, οι οποίοι λαμβάνουν αυτά ως αντάλλαγμα για ψήφους, δημόσιες θέσεις ή κάποιες διευκολύνσεις στις μικροαστικές τους ασχολίες. Φτύνουμε στις «μάρκες», στις «τάσεις», στην «κοινωνική ζωή», στην «προοδευτική τέχνη» και στις υπόλοιπες εκφυλιστικές αντιλαϊκές σήψεις, γεννημένες από το φιλελεύθερο σύστημα. Εμείς όχι απλά τα φτύνουμε, αλλά και θέλουμε όλο αυτά να τα καταστρέψουμε. Έτσι, όπως το παλαιό και ξεραμένο γρασίδι που πρέπει να καεί για να καταστεί δυνατή η ταχεία ανάπτυξη των νεαρών βλασταριών, έτσι υπάρχει η ανάγκη να εξαλειφθεί αυτός ο όγκος από το σώμα του προσβεβλημένου Έθνους μας. Η γενιά των Ελλήνων επαναστατών του 1821, η γενιά των ένδοξων παλικαριών της ΕΟΚΑ: αμφισβήτησαν και γκρέμισαν την «ρεαλιστική» «νομιμότητα»…. Η δική μας γενιά, η γενιά των νέων κοινωνικό- και εθνικό - επαναστατών, γαλουχήθηκε με το μίσος σε εκείνες τις φρικτές ιδέες, οι οποίες επινοήθηκαν για να μας πείσουν ότι οι πολιτικές πραγματικότητες γύρο μας είναι η δίκαιη κοινωνία, η δημοκρατία και ο πρόοδος. Οι ιδέες πίσω από τις οποίες κρύβονται η Ελληνοφοβία, η καθολική καπιταλιστική εκμετάλλευση του λαού, η επιβολή μαρασματικής ανεκτικότητας, η φρικτή γενοκτονία του λαού μας μέσον λαθρομετανάστευσης και τα κυνικά φαγοπότια των παχύσαρκων καθαρμάτων και των κοινωνικών παράσιτων.

Μας επέβαλλαν το ψέμα ότι δήθεν έχουμε ήδη το πολυπόθητο ελληνικό κράτος. Στην πραγματικότητα ο λαός μας επιβιώνει στις συνθήκες άγριου καπιταλισμού ανθελληνικού, κατά βάθος, κράτους η οποία εκμεταλλεύεται και εξαφανίζει το λαό μας, τον αφήνει απροστάτευτο έναντι εσωτερικών και εξωτερικών κινδύνων. Εμείς θέλουμε εθνική και κοινωνική επανάσταση. Φτάνει πλέον ο πολιτικός αυνανισμός, η λεγόμενη «δημοκρατική αντιπολίτευση», «η πορτοκαλί επανάσταση», η «αγανάκτηση» και άλλες διάφορες απάτες για ηλίθιους. Στα ερείπια αυτού του καθεστώτος πρέπει να κτίσουμε το εθνικό μας κράτος. Εθνικό κράτος το οποίο θα είναι το νεότερο εθνικιστικό κράτος του νέου κόσμου και το οποίο θα δείξει στους άλλους υπόδουλους από την παγκοσμιοποίηση λαούς τον δρόμο που πρέπει να ακολουθήσουν. Η δική μας επανάσταση θα είναι ταυτόχρονα εθνική και κοινωνική. Η ευημερία του Έθνους – είναι ο Στόχος, το κοινωνικό στοιχείο της επανάστασης – είναι ο Δρόμος προς τον Στόχο.

Αγαπάμε πραγματικά το Έθνος μας και μισούμε θανάσιμα τους εχθρούς της και ως εκ τούτου τα συναισθήματά μας είναι πιο δυνατά από όλους τους πειρασμούς με τους οποίους οι δυνάμεις του Κακού προσπαθούν να μας απομονώσουν από τον πολυπόθητο στόχο. Αγαπάμε και μισούμε αληθινά και γι' αυτό δεν θα ανταλλάξουμε ποτέ την λευτεριά και την ευτυχία του λαού μας με ελεημοσύνες του πλουτοκρατικού συστήματος ή με τη ζωή ενός αδηφάγου γλείφτη των «πολιτικών». Εμείς δεν ανταλλάσουμε την ελεύθερο άνεμο του εθνικιστικού αγώνα και της λαϊκής εξέγερσης με την αποπνικτική ατμόσφαιρα των μικροαστικών εστιατορίων και με τον αρχέγονο κομφορμισμό των μαζών. Εμείς δεν ανταλλάζουμε την ευκαιρία να γίνουμε οι καθαριστές της Πατρίδος με καμιά ευκαιρία για πλούτη και «επιτυχία». Αν κάποιοι σαν τους δειλούς «πραγματιστές» και «ρεαλιστές», προσπαθώντας να μας πείσουν ότι είμαστε ονειροπόλοι, θελήσουν να μας φέρουν σε ειρήνη ή σε συνεργασία με το ανθελληνικό και αντιλαϊκό κρατικό σύστημα, εμείς θα τους στείλουμε μακριά…. Ας εξακολουθούν αυτοί οι προδότες να δικαιολογούν την ηθική παρακμή τους με «ρεαλισμό».

Η δική μας πραγματικότητα είναι η πραγματικότητα της ιστορίας. Στην ιστορία δεν έχουν υπάρξει γεγονότα η βάση της οποίας να μην ατσάλωνε η απερίσκεπτη Πίστη στα Ιδεώδη και η Αδιάλλακτη Πάλη. Ο καθένας έχει επιλογή να είναι μια από πολλές μπαταρίες σε αυτό το σύστημα - σαν ένας γκρίζος μικροαστός τον οποίο κατασπαράσσουν εθνικά και εκμεταλλεύονται κοινωνικά. Υπάρχει και η άλλη επιλογή: να ζήσει κανείς μια πλήρη ζωή γεμάτη ύπαρξη και αγώνα για το έθνος και το λαό. Τρίτος δρόμος δεν υπάρχει. 

Γ.Ε.