ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΗΣ ΦΥΛΗΣ

Κάποια μέρα θαλθώ να σου στολίσω Το μέτωπό με τ’ άνθη του Μαγιού,

Κάποιαν άνοιξη πάλι θα γυρίσω, Στ’ αθάνατα φτερά του τραγουδιού.

 -

Ακατάλυτο εγώ και δεν πεθαίνω / Τ’ ανέσπερο είμαι Πνεύμα της φυλής

Καιρούς και χρόνους μ’ έλεγες χαμένο / Με γύρεψες; -Στα στήθια σου με κλεις…»

 ΑΓΓ. ΣΗΜΗΡΙΩΤΗΣ