Σάββατο 27 Αυγούστου 2011

ΕΔΩ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΚΑΙΓΕΤΑΙ ΚΑΙ Η 'ΑΓΙΑ' ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΜΑΣ ...ΚΥΝΗΓΑΕΙ ΘΕΑΤΡΙΚΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ.


E-mail Εκτύπωση PDF
Στη Θράκη περιοδεύει αυτό το διάστημα η θεατρική παράσταση "Τα κορίτσια με τα μαύρα", η υπόθεση της οποίας αφορά τα... έργα και τις ημέρες μιας ομάδας καλογριών σ' ένα μοναστήρι της βόρειας Ελλάδας.
Η πρώτη αντίδραση ήρθε από τον Μητροπολίτη Ξάνθης κ. Παντελεήμων, ο οποίος κάνει λόγο για "κατάντημα" της ελληνικής κοινωνίας που πληρώνει για να δει τέτοια έργα που δεν σέβονται τα ιερά και τα όσια. Σύμφωνα με πληροφορίες, αναστάτωση επικράτησε για το εν λόγω έργο και την περιοδεία του στην Αλεξανδρούπολη, και στους κόλπους της Μητρόπολης Αλεξανδρούπολης, όπου τελικά αποφασίστηκε να μην υπάρξει καμία σχετική ανακοίνωση.
Αντίθετα, ο Μητροπολίτης Ξάνθης, σε δήλωσή του, αναφέρει τα εξής:
“Εἶναι ἀπαράδεκτο Χριστιανοί Ὀρθόδοξοι νά ἐπισκεπτόμαστε τά μοναστήρια καί παράλληλα νά πληρώσουμε εἰσιτήριο γιὰ νὰ δοῦμε αὐτὴ τὴν παράσταση καί νά χειροκροτοῦμε τά ἀνόσια”, τονίζει χαρακτηριστικά και συνεχίζει: «σέ ὅλες τίς ἐκδηλώσεις τῆς ζωῆς μας ὑπάρχουν κάποια ὅρια, ὑπάρχει μιά κόκκινη γραμμή πού δέν πρέπει νά ξεπεράσουμε».

Η ανακοίνωση της Μητροπόλεως Ξάνθης και Περιθεωρίου έχει ως εξής:

«Πληροφορηθήκαμε ἀπό ἀφίσες πού ἀναρτήθηκανστήνπόλημας, ἀπό φωτογραφίες πού δημοσιεύονται στόν τοπικό τύπο, ἀλλά καί ἀπό καταγγελίε ςχριστιανῶν τῆς περιοχῆςμας, ὅτι στά πλαίσια τῶν «Γιορτῶν τῆς Παλαιᾶς Ξάνθης» θά παρουσιαστεῖ στό ὑπαίθριο ἀμφιθέατρο τῆς πόλεως θεατρικό ἔργο μέ τίτλο «Κορίτσια μέ τά μαῦρα».

Στὴν ἀφίσα ἐμφανίζονται ἠθοποιοί μέ μοναχικά ἐνδύματα, νά φέρουν σταυρό στό μέτωπο. Ἀναζητήσαμε στό Διαδίκτυο περισσότερες πληροφορίες καί διαβάσαμε ὅτι ἡ ὑπόθεση τοῦ ἔργου ἀναφέρεται σέ κάποιο γυναικεῖο Μοναστήρι τῆς Βορείου Ἑλλάδος «Παναγία ἡ Μαυροβουνιώτισσα», τό ὁποῖο, σύμφωνα μὲ τὸ σενάριο, ἔχει μετατραπεῖ σέ «ἄντρο ἐμπορίου χασίς, πλυντηρίου πορνείας, κοιτίδα ἱερόσυλων καί βλασφήμων, κατασκευαστῶν θαυμάτων». Αὐτή εἶναι ἡ ὑπόθεση τοῦ ἔργου καί λέγεται ὅτι ἡ παράσταση, παρουσιάστηκε στήν Ἀθήνα καί σέ ἄλλες πόλεις τῆς Ἑλλάδος καί εἶχε μεγάλη ἐπιτυχία.

Ἐάν στήν Ἑλλάδα παρουσιάζονται τέτοιου εἴδους ἔργα πού εἰρωνέυονται τά ὅσια καί τά ἱερά τῆς πίστεώς μας καί ὑπάρχουν χριστιανοί Ἕλληνες πού πληρώνουν γιά νά χειροκροτήσουν, νά ψυχαγωγηθοῦν, αὐτό νομίζω ὅτι εἶναι κατάντημα. Ἐάν ἡ πατρίδα μας περνάει μιά κρίση ἡ ὁποία εἶναι πρωτίστως ἠθική, πνευματική καί ἔπειτα οἰκονομική, ὥστε ἄλλοι λαοί νὰ μᾶς «δείχνουν» καί νά ἐκφράζονται περιφρονητικά γιὰ ἐμᾶς, θά πρέπει νά ἀναλογιστοῦμε τίς εὐθύνες πού ἔχουμε γι’ αὐτόν ἐδῶ τόν τόπο, τήν ἱστορία του, ἀλλά καί τό μέλλον του.

Ὁ Μοναχισμός εἶναι ἕνας ἐκκλησιαστικός θεσμός πού ἀνέδειξε Ἁγίους καί τά μοναστήρια ὑπῆρξαν σέ δύσκολες περιόδους τά καταφύγια τῶν χριστιανῶν, πού λειτούργησαν σάν κρυφά σχολειά, πού διέσωσαν τήν πίστη, τήν γλώσσα, τήν ἱστορία, πού ἀνέπτυξαν πολιτισμό, πού διαφύλαξαν τὰ συγγράμματα τῶν ἀρχαίων κλασσικῶν συγγραφέων καί ἀποτελοῦν καί σήμερα τόπους λατρείας, προσευχῆς, ὀάσεις πνευματικῆς ἀναπαύσεως.

Μεμονωμένα σφάλματα κληρικῶν καί μοναχῶν δέν ἀναιροῦν τήν ἀξία καί τήν προσφορά τοῦ Μοναχισμοῦ. Ἐξ ἄλλου τό μοναστήρι εἶναι τόπος μετάνοιας.Ἐκφράζοντας τίς ἀντιρρήσεις μας γιά τήν παρουσίαση τοῦ ἔργου στήν πόλη μας, ἀκούσαμε τόν ἀντίλογο, ὅτι τό ἔργο παρουσιάστηκε καί μάλιστα μέ ἐπιτυχία σέ πολλές πόλεις τῆς Ἑλλάδας. Ἀπαντοῦμε ὅτι ἐδῶ εἶναι Θράκη, εἶναι Ξάνθη, ἐδῶ εἶναι σύνορα, ὅρια μιᾶς περιοχῆς μέ ἰδιαιτερότητες καί γιὰ τὸν λόγο αὐτὸ ἀπαιτεῖται ἰδιαίτερη προσοχή ἀπό ὅλους μας.

Θά θυμίσω τὸν σάλο ποὺ προκλήθηκε ἀπό τά Μέσα Ἐνημέρωσης σέ πανελλήνιο καί σέ εὐρωπαϊκό ἐπίπεδο μετὰ ἀπὸ περιστατικό πού συνέβη μὲ ἠθοποιό πρίν μερικά χρόνια στόν αὐλόγυρο ἑνός τεμένους στά Πομακοχώρια τῆς ὀρεινῆς περιοχῆς.

Εἶναι ἀπαράδεκτο Χριστιανοί Ὀρθόδοξοι νά ἐπισκεπτόμαστε τά μοναστήρια καί παράλληλα νά πληρώσουμε εἰσιτήριο γιὰ νὰ δοῦμε αὐτὴ τὴν παράσταση καί νά χειροκροτοῦμε τά ἀνόσια.

Ἡ τοπική Ἐκκλησία ἔχει δώσει δείγματα τρόπου συμπεριφορᾶς καί ἀντιμετωπίσεως προβλημάτων ποὺ προκύπτουν κάθε φορά, γι’ αὐτό καί δέν μπορεῖ κανείς νά μιλήσει γιά σκοταδισμό, μισαλλοδοξία ἤ μεσαιωνικές ἀντιλήψεις. Ἐπιμένει, ὅμως, ὅτι σέ ὅλες τίς ἐκδηλώσεις τῆς ζωῆς μας ὑπάρχουν κάποια ὅρια, ὑπάρχει μιά κόκκινη γραμμή πού δέν πρέπει νά ξεπεράσουμε.

Ἡ τοπική Ἐκκλησία ἀπευθύνεται μέ ἀγάπη πρός τούς ἁρμοδίους φορεῖς καί πρός τόν εὐλογημένο λαό καί καλεῖ τὸν καθένα νά ἀναλάβει τίς εὐθύνες του”.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου