«Της θαλάσσης καλύτερα φουσκωμένα τα κύματα/ Να πνίξουν την πατρίδα μου, ωσάν απελπισμένην έρημον βάρκαν.
Στην στεριάν, στα νησιά καλύτερα μίαν φλόγα/ Να ιδώ παντού χυμένην, τρώγουσαν πόλεις, δάση, λαούς και ελπίδας.
Καλύτερα, καλύτερα διασκορπισμένοι οι Έλληνες/ Να τρέχωσι τον κόσμον, με εξαπλωμένην χείρα…
Ψωμοζητούντες, παρά προστάτας νάχωμεν.»
χωρίς σχόλιο... καλύτερα..
ΑπάντησηΔιαγραφή