Για την αντίπερα όχθη ...

Δεν αντέχω άλλα να σας βλέπω έτσι ρε παιδιά! Πληγώνεται η καρδιά μου και κινητοποιούνται τα αλτρουιστικά μου αισθήματα! 

Κατεβάζω βιβλία, ανατρέχω σε ιατρικά παρόμοια περιστατικά, μελετάω τις .... κατραπακιές και τις συνέπειες που αυτές θα έχουν επάνω σας. Βάλλεται η προσωπικότητα σας, το υπαρξιακό σας "είναι", το αγωνιστικό σας παρόν και όλες σας οι προσπάθειες για ένα ... αβέβαιο αλλά σίγουρα ταξικό, μέλλον.


Στο κάτω - κάτω της γραφής ζητήστε βοήθεια! Αναγνωρίζοντας το πρόβλημα, έχετε κάνει το πρώτο βήμα για την λύση του. Δεν το έχετε ακούσει; Μπορεί και να μην φταίτε εσείς που η πλούσια, σε λόγια, ιδεολογική σας κατεύθυνση, ΔΕΝ σας δίνει λύσεις αυτή τη στιγμή. Το οχυρό σας καταρρέει και εσείς παραπατάτε ανάμεσα στο γιατί και στο "πως γίναμε έτσι;"

Σας επιτίθενται (τσ! τσ! δεν αναγνωρίζουν τι τους έχετε προσφέρει! αυτό λέγεται αχαριστία) οι σύμμαχοι - υπηρέτες σας, σας απορρίπτουν αυτοί που μέχρι σήμερα σας ανέχονταν, σας αδειάζει το σύστημα που - κακά τα ψέματα, καιρός να το παραδεχτείτε - εξυπηρετείτε όλον αυτόν τον καιρό.

Η αριστεροθολοκουλτουρικοαναρχικοκάτι αντιεξουσιαστική, επαναστατική βάση της ιδεολογίας σας "μπάζει νερά" που δεν είχατε προβλέψει και αν .... ήμουν ο ψυχολόγος σας θα σας έλεγα:
 

Πηγαίνετε διακοπές! Αλλάξτε παραστάσεις! Δείτε τα πράγματα απεγκλωβισμένοι από την καθημερινότητα - έστω κι αν είναι αγωνιστική! ... Πηγαίνετε διακοπές! Ουπς! γιατί σας σηκώθηκαν οι τρίχες; Είπα κάτι που δεν έπρεπε; 

Εντάξει, το καταλαβαίνω.Οι καιροί είναι δύσκολοι. Για όλους είναι. Δεν υπάρχει διάθεση για διακοπές. Πηγαίνετε κάπου κοντά τουλάχιστον - δεν πειράζει ... και μέχρι το Αγκίστρι καλά είναι ... Που πάτε ρε, παιδιά; Που τρέχετε; Δεν τελείωσα ακόμα ... ε... συγνώμη!
 

Είπα κάτι που σας πείραξε;

Μ.Κ.