ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Το πρώτο πανελλαδικά μνημείο στη μνήμη της Γενοκτονίας του Θρακικού Ελληνισμού τα αποκαλυπτήρια του οποίου έγιναν στις 01/04/2012 στη Δράμα από τη ΘΡΑΚΙΚΗ ΕΣΤΙΑ ΔΡΑΜΑΣ και του Σεβασμιότατου Μητροπολίτη Δράμας κ. Παύλου.
Στο συλλείτουργο και στο αρχιερατικό μνημόσυνο και στα αποκαλυπτήρια συμμετείχαν και οι σεβασμιότατοι μητροπολίτες Διδυμοτείχου-Ν.Ορεστιάδας-Σουφλίου κ. Δαμασκηνός , Ο Ξάνθης κ. Παντελεήμων, ο Αλεξανδρουπόλεως κ. Άνθιμος και ο πρωτοσύγκελος της Ιεράς Μητροπόλεως Κομοτηνής και Μαρώνειας, Βουλευτές, ο περιφερειάρχης κ. Αρης Γιαννακίδης, εκπρόσωποι της τοπικής αυτοδιοίκησης, εκπρόσωποι λοιπών αρχών και προπαντός πλήθος κόσμου.
Επίσης να σημειωθεί ότι με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε και η ημερίδα που διοργάνωσε η Πανελλήνια Ομοσπονδία Θρακικών Σωματείων στη Θεσσαλονίκη, για να τιμηθεί η 6η Απριλίου του 1914, δηλαδή η ημερομηνία μνήμης της Γενοκτονίας του Θρακικού Ελληνισμού. Πρόκειται για την ημερομηνία που είναι ιστορικά γνωστή ως το «Μαύρο Πάσχα» των Ελλήνων της Θράκης, η ημέρα δηλαδή που οι Νεότουρκοι ξεκίνησαν τους διωγμούς εναντίον του Ελληνισμού στην περιοχή της Ανατολικής Θράκης.
Η ημερίδα πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 8 Απριλίου 2012 στην αίθουσα πολιτισμού «Αλέξανδρος» της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας και περιελάμβανε δύο θεματικές ενότητες.
Η πρώτη είχε θέμα «Διωγμοί και ξεριζωμός των Ελλήνων από την πανάρχαια κοιτίδα της Θράκης», με συντονιστή τον στρατηγό ε.α. και πρώην αρχηγό της Εθνικής Φρουράς της Κύπρου, κ. Ιωάννη Φωτιάδη και εισηγητές τους καθηγητές του ΑΠΘ κ.κ. Αθανάσιο Καραθανάση και Σπυρίδωνα Σφέτα, και την καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας κα Ιφιγένεια Βαμβακίδου.
Η δεύτερη ενότητα μέ θέμα «Η προσαρμογή στη μετά τον ξεριζωμό πραγματικότητα – Προοπτικές για το μέλλον» είχε συντονιστή τον αντιπρόεδρο της ΠΟΘΣ, πρώην δημοτικό σύμβουλο Θεσσαλονίκης, κ. Γιάννη Κουριαννίδη, και εισηγητές τον συγγραφέα – ερευνητή Χάρη Τσιρκινίδη, τον κοινωνιολόγο Θεοφάνη Μαλκίδη και τον συνταξιούχο εκπαιδευτικό κ. Πέτρο Θεοχαρίδη.
Το κοινό παρακολούθησε με ιδιαίτερο ενδιαφέρον όλες τις εισηγήσεις και στο τέλος η οργανωτική επιτροπή παρουσίασε τα παρακάτω συμπεράσματα της ημερίδας:
«Από τα κυριότερα σημεία των εισηγήσεων της πρώτης θεματικής ενότητας, διαπιστώνεται ότι η ιστορία της Θράκης μας είναι πολυσήμαντη αλλά και πολυκύμαντη και ότι από τους αρχαιότερους χρόνους το όνομα και ο βίος των Θρακών ήταν στενά συνδεδεμένος με το βίο και το πνεύμα των άλλων Ελλήνων, αφού είχαν κοινή την καταγωγή, τη θρησκεία, τη γλώσσα τον πολιτισμό, τα ήθη και έθιμα.
Τα χρόνια περνούν και μετά την ίδρυση της Κωνσταντινούπολης η Θράκη καθίσταται ο προμαχώνας της και μαζί με την Μικρά Ασία αποτέλεσαν τα κύρια στηρίγματα του μεσαιωνικού Ελληνισμού και θυσιάστηκε γι αυτόν.
Όσοι προσπάθησαν να καταλύσουν το Βυζάντιο ή να καταλάβουν την Βασιλεύουσα από τη Θράκη έπρεπε να περάσουν. Σε αυτήν ξέσπαγε κάθε φορά η άγρια και αιμοβόρα μανία τους με λεηλασίες, εμπρησμούς και σφαγές. Οι εχθροί ξέσχισαν και κομμάτιασαν με λύσσα τη Θράκη πατρίδα αυτοκρατόρων, ηγεμόνων, στρατηγών, λογίων και ανθρώπων του πνεύματος.
Το κούρσος της Αδριανούπολης το 1362 από τους Τούρκους το θρήνησε η λαϊκή μούσα και το κλάμα μαζί με το αίμα δεν ήταν τα πρώτα που πότισαν το χώμα της Θράκης. Και σήμερα ακόμη τα δάκρυα γίνονται χείμαρρος όταν μιλάμε για τη Θράκη μας αφού η μοίρα επεφύλαξε για τους Θρακιώτες, ένα δύσκολο, τραχύ, πονεμένο και αιματοβαμμένο δρόμο που τους υποχρέωσαν να τον περπατήσουν, ξυπόλητοι, κατεστραμμένοι μέχρι να περάσουν τα γιοφύρια που ζεύουν τον Έβρο ποταμό και να εκτελωνιστούν σαν εμπορεύματα σε διάφορα λιμάνια. Περπάτησαν το δρόμο του ξεριζωμού, της φωτιάς και της σφαγής, ουσιαστικά της γενοκτονίας, που σχεδίασαν οι γερμανοί ανώτεροι αξιωματικοί Γκόλτς και φον Σάντερς Λίμαν και εκτέλεσαν με πάθος, μίσος και αγριότητα οι Νεότουρκοι μέχρι τη φρικτή της ολοκλήρωση από το σφαγέα Μουσταφά Κεμάλ.
Τα γεγονότα επιβεβαιώνονται και από τα πρόσφατα αποχαρακτηρισθέντα Τουρκικά αρχεία της εποχής εκείνης και είναι επιβεβαιωμένο ότι η γενοκτονία ξεκίνησε από τη ΘΡΆΚΗ επεκτάθηκε στη Μικρά Ασία και αργότερα σε κραυγαλέο βαθμό στον Πόντο.
Όσον αφορά τις θεματολογίες της δεύτερης ενότητας, άκρως σημαντικές αλλά και επίκαιρες, μας οδηγούν στο συμπέρασμα πως η περίφημη συνθήκη της Λοζάνης, με την πάροδο του χρόνου, διαπιστώνει κανείς ότι τηρήθηκε με σεβασμό μόνον από την Ελληνική πλευρά και ότι στην ουσία αφορούσε τα συγκεκριμένα συμφέροντα και προβλήματα όσο και τις φιλοδοξίες αλλά και αντιπαλότητες των μεγάλων δυνάμεων και τα κυριαρχικά δικαιώματα του τουρκικού αναγεννημένου κράτους.
Ανεξάρτητα όμως από όλα αυτά η συνθήκη της Λοζάνης παραμένει ένα κείμενο με τεράστια νομική και πολιτική σημασία για όλα τα συμβαλλόμενα μέρη.
Περνώντας στη δεύτερη εισήγηση το συμπέρασμα είναι ότι η συμμετοχή του προσφυγικού στοιχείου διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στη συνδιαμόρφωση του σύγχρονου ελληνισμού μέσα από την οικονομία προπαντός, με την ειδικευμένη εργατική δύναμη, τη διεύρυνση της εσωτερικής αγοράς, με συμμετοχή σε γεωργικές, στεγαστικές, αποξηραντικές, βιοτεχνικές επιχειρήσεις που έβγαλαν από το λήθαργο την ελληνική οικονομία και την ώθησαν σε αναδιαρθρώσεις.
Ακόμη πρέπει να τονισθεί ότι σημαντικό ρόλο έπαιξε και η πολιτισμική τους προσφορά στην τόνωση της πνευματικής ζωής διαμορφώνοντας μία νεοελληνική πολιτισμική ταυτότητα.
Και τέλος στη Θράκη τη δική μας όπου διαβιούν Χριστιανοί και μουσουλμάνοι διαπιστώνουμε μία ιδιομορφία σε ότι έχει να κάνει με το μουσουλμανικό στοιχείο, το οποίο αποτελείται από τους Ρόμ, τους τουρκογενείς και τους κατά πολύ παρεξηγημένους Πομάκους που αποτελούν το μήλο της έριδος για το τουρκικό προξενείο και κατ επέκταση για την Άγκυρα.. Ο συνολικός πληθυσμός των Πομάκων υπολογίζεται γύρω στις 350.000 από τις οποίες μόνον οι 36000 ζουν στη Θράκη ενώ οι υπόλοιποι βρίσκονται στη Βουλγαρία. Η πατρότητα τους αμφισβητείται. Οι Βούλγαροι τους διεκδικούν εξ αιτίας του γλωσσικού τους ιδιώματος, οι Τούρκοι επειδή είναι μουσουλμάνοι το θρήσκευμα ενώ οι Ρουμάνοι υποστηρίζουν ότι είναι αρχαίο Θρακικό φύλλο που διαδοχικά εκρωμαίστηκε, εκσλαβίστηκε και εξισλαμίστηκε.
Σήμερα δέχονται στην κυριολεξία πλύση εγκεφάλου τόσο από πλευράς της Βουλγαρίας όσο και της Τουρκίας και ενώ αυτοί δηλώνουν Έλληνες πολίτες και δη Ευρωπαίοι η αδιαφορία της Ελλάδας έχει συντελέσει στο να χάσουν τις εθνικές τους ρίζες και να πλέουν σε ένα πέλαγος χωρίς πυξίδα εθνικού προσανατολισμού.
Εμείς σαν Π.Ο.Θ.Σ. δείξαμε το δρόμο, εγγράφοντας το σύλλογό τους ως μέλος μας. Καιρός και η Ελληνική πολιτεία να πράξει τα δέοντα.
Συνοψίζοντας τις παραπάνω διαπιστώσεις καταλήγουμε στα παρακάτω συμπεράσματα,
1ον) Η γενοκτονία του Θρακικού Ελληνισμού είναι γεγονός αδιαμφισβήτητο, ιστορικά αποδεδειγμένο και επιστημονικά τεκμηριωμένο αλλά αποσιωπημένο και ελάχιστα μνημονευόμενο από την ελληνική ιστοριογραφία και παντελώς αποσιωπημένο από την πολιτεία.
2ον) Η συμμετοχή του Θρακικού προσφυγικού στοιχείου σε συνδυασμό με το υπόλοιπο προσφυγικό στοιχείο είναι πασιφανής στη διαμόρφωση του νεοελληνικού γίγνεσθαι. και
3ον) ότι θα πρέπει η πολιτεία αναφορικά με τους Πομάκους, Έλληνες πολίτες, να τους εφοδιάσει με τη μοναδική πυξίδα του εθνικού τους προσανατολισμού που θα τους οδηγήσει και θα επισφραγίσει την Ελληνική τους προέλευση και ταυτότητα. «
Και στο τέλος υιοθετήθηκε το παρακάτω ψήφισμα:
ΨΗΦΙΣΜΑ
Η πανελλήνια ομοσπονδία θρακικών σωματείων (ΠΟΘΣ) η οποία εκφράζει συλλογικά τη βούληση των 130 πολιτιστικών συλλόγων που τη συναποτελούν και των οποίων τα μέλη κατάγονται από την ανατολική, βόρεια και την ελληνική Θράκη, στην ημερίδα που διοργάνωσε στις 8 Απριλίου 2012 στη Θεσσαλονίκη για την επέτειο μνήμης της γενοκτονίας του Θρακικού Ελληνισμού και μετά την ολοκλήρωση των εισηγήσεων που έγιναν, με νηφαλιότητα και στοχασμό το Διοικητικό της συμβούλιο επισημαίνει:
1ον) Οι διωγμοί και ο ξεριζωμός των Ελλήνων της Θράκης, τόσο της Ανατολικής όσο και της Βόρειας, παρά την εδώ και χρόνια ανάδειξή τους μέσα από ιστορικές καταγραφές και μελέτες, αποτελούν ακόμη και σήμερα λευκές σελίδες στην επίσημη ιστορία του ελληνικού κράτους.
Τα γεγονότα αυτά συνδέονται άρρηκτα με την διαχρονική παρουσία του Ελληνισμού στην περιοχή της ενιαίας γεωγραφικής ενότητας της Θράκης, από τα πανάρχαια χρόνια μέχρι σήμερα.
2ον) Η αποσιώπησή τους δίνει το δικαίωμα σε «ιστορικούς», αλλά και σε πολιτικές άλλων χωρών, να διατυπώνουν απόψεις και να χαράσσουν κατευθυντήριες γραμμές, που έρχονται σε πλήρη αντίθεση με τα εθνικά συμφέροντά μας.
Αποτέλεσμα αυτής της πρακτικής είναι η ευθεία πλέον αμφισβήτηση της ελληνικής καταγωγής των Θρακών από πλευράς της Βουλγαρίας, αλλά και των ανιστόρητων και προκλητικών παρεμβάσεων στον χώρο της ελλαδικής Θράκης από πλευράς της Τουρκίας.
3ον) Ο θρακικός ελληνισμός που γνώρισε στη νεότερη ιστορία του, όσο κανένα άλλο τμήμα του ελληνισμού, την βαρβαρότητα, τον πόνο, την αδικία του ξεριζωμού και της προσφυγιάς, είναι αποφασισμένος να αγωνιστεί με όλες του τις δυνάμεις και με κάθε τίμημα, ώστε να μην επιτρέψει άλλη συρρίκνωση του εθνικού χώρου.
4ον) Όσοι τολμούν και σχεδιάζουν "σενάρια" για την ελληνική Θράκη θα πρέπει να λάβουν υπόψη τους σοβαρά ότι ολόκληρος ο θρακικός ελληνισμός, όπου γης, έχει το δικό του όραμα ζωής για το κομμάτι αυτό της θρακικής γης που απέμεινε στον ελλαδικό χώρο. Γι' αυτό το όραμα είναι διατεθειμένος ο θρακικός ελληνισμός και όλοι οι Έλληνες να αγωνιστούν και να το πραγματώσουν με κάθε θυσία, αχρηστεύοντας κάθε βέβηλο ξένο σενάριο.
5ον) Οι Έλληνες Θρακιώτες απαιτούν πλέον από την ελληνική πολιτεία:
Α) Να αναγνωρίσει την 6η Απριλίου ως ημέρα μνήμης του Θρακικού Ελληνισμού, όπως εξάλλου είχε υιοθετηθεί στο Ψήφισμα του 7ου Παγκοσμίου Συνεδρίου Θρακών, στην πόλη του Διδυμοτείχου, τον Ιούνιο 2006.
Β) Να συμπεριλάβει την ιστορία του θρακικού Ελληνισμού στα βιβλία όλων των σχολικών βαθμίδων της εκπαίδευσης
Γ) 90 χρόνια μετά τις σφαγές, τις λεηλασίες, τις διώξεις, τους βιασμούς, τις εξορίες, τα τάγματα εργασίας, ο Θρακικός Ελληνισμός απαιτεί δικαίωση. Απαιτεί την αναγνώριση των δεινών που υπέστη, απαιτεί την καταδίκη της Τουρκίας για τα εγκλήματά της. Ενώνει την φωνή του με τα αδέρφια του της Mικράς Ασίας και του Πόντου, που χρόνια τώρα τιμούν την Γενοκτονία των δικών τους προγόνων και επιδιώκει πλέον την καθιέρωση μίας κοινής ημερομηνίας μνήμης της Γενοκτονίας του Προσφυγικού Ελληνισμού. Μιας ημερομηνίας, που δεν θα θυμίζει απλώς, αλλά θα πιέζει την Τουρκία για την πολυπόθητη συγγνώμη και ακόμη να την υποχρεώσει να σεβαστεί επιτέλους τις ατομικές, θρησκευτικές και πολιτικές ελευθερίες όλων των Ελλήνων που έχουν απομείνει στο έδαφός της, τόσο στην Ανατολική Θράκη, όσο και σε Ίμβρο, Τένεδο, Πόντο, Mικρασία
Δ) Να γίνουν αποδεκτά τα αιτήματα των πομακικών συλλόγων και συλλόγων ρωμά της Θράκης, για την δημιουργία δημοσίων δημοτικών σχολείων και νηπιαγωγείων στα χωριά τους, ώστε να αποκτήσουν το δικαίωμα στη μόρφωση στην ελληνική παιδεία και τα παιδιά των μουσουλμάνων συμπατριωτών μας.
Ε) Να σταματήσει επιτέλους η πολιτική ευμενούς μεταχείρισης πληθυσμιακών ομάδων στον χώρο της Θράκης μας (ποσόστωση για εισαγωγή στα πανεπιστήμια και στο Δημόσιο, μειωμένα τέλη ακινήτων κ.λπ.), που δημιουργούν την αίσθηση σε μερίδα του πληθυσμού ότι είναι κάτι διαφορετικό από τους υπόλοιπους Έλληνες, με ό,τι και αν συνεπάγεται αυτό για την ομαλή και απρόσκοπτη συμβίωση χριστιανών και μουσουλμάνων Ελλήνων.
Ψηφίστηκε και υιοθετήθηκε διά βοής από τους παρισταμένους στην Ημερίδα Μνήμης για τη Γενοκτονία του Θρακικού Ελληνισμού, που πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα «Αλέξανδρος» της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας, στη Θεσσαλονίκη, την 8η Απριλίου 2012.
Για το Δ.Σ. της Π.Ο.Θ.Σ.
Ελευθέριος Θ. Χατζόπουλος
Πρόεδρος
Το πρώτο πανελλαδικά μνημείο στη μνήμη της Γενοκτονίας του Θρακικού Ελληνισμού τα αποκαλυπτήρια του οποίου έγιναν στις 01/04/2012 στη Δράμα από τη ΘΡΑΚΙΚΗ ΕΣΤΙΑ ΔΡΑΜΑΣ και του Σεβασμιότατου Μητροπολίτη Δράμας κ. Παύλου.
Στο συλλείτουργο και στο αρχιερατικό μνημόσυνο και στα αποκαλυπτήρια συμμετείχαν και οι σεβασμιότατοι μητροπολίτες Διδυμοτείχου-Ν.Ορεστιάδας-Σουφλίου κ. Δαμασκηνός , Ο Ξάνθης κ. Παντελεήμων, ο Αλεξανδρουπόλεως κ. Άνθιμος και ο πρωτοσύγκελος της Ιεράς Μητροπόλεως Κομοτηνής και Μαρώνειας, Βουλευτές, ο περιφερειάρχης κ. Αρης Γιαννακίδης, εκπρόσωποι της τοπικής αυτοδιοίκησης, εκπρόσωποι λοιπών αρχών και προπαντός πλήθος κόσμου.
Επίσης να σημειωθεί ότι με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε και η ημερίδα που διοργάνωσε η Πανελλήνια Ομοσπονδία Θρακικών Σωματείων στη Θεσσαλονίκη, για να τιμηθεί η 6η Απριλίου του 1914, δηλαδή η ημερομηνία μνήμης της Γενοκτονίας του Θρακικού Ελληνισμού. Πρόκειται για την ημερομηνία που είναι ιστορικά γνωστή ως το «Μαύρο Πάσχα» των Ελλήνων της Θράκης, η ημέρα δηλαδή που οι Νεότουρκοι ξεκίνησαν τους διωγμούς εναντίον του Ελληνισμού στην περιοχή της Ανατολικής Θράκης.
Η ημερίδα πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 8 Απριλίου 2012 στην αίθουσα πολιτισμού «Αλέξανδρος» της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας και περιελάμβανε δύο θεματικές ενότητες.
Η πρώτη είχε θέμα «Διωγμοί και ξεριζωμός των Ελλήνων από την πανάρχαια κοιτίδα της Θράκης», με συντονιστή τον στρατηγό ε.α. και πρώην αρχηγό της Εθνικής Φρουράς της Κύπρου, κ. Ιωάννη Φωτιάδη και εισηγητές τους καθηγητές του ΑΠΘ κ.κ. Αθανάσιο Καραθανάση και Σπυρίδωνα Σφέτα, και την καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας κα Ιφιγένεια Βαμβακίδου.
Η δεύτερη ενότητα μέ θέμα «Η προσαρμογή στη μετά τον ξεριζωμό πραγματικότητα – Προοπτικές για το μέλλον» είχε συντονιστή τον αντιπρόεδρο της ΠΟΘΣ, πρώην δημοτικό σύμβουλο Θεσσαλονίκης, κ. Γιάννη Κουριαννίδη, και εισηγητές τον συγγραφέα – ερευνητή Χάρη Τσιρκινίδη, τον κοινωνιολόγο Θεοφάνη Μαλκίδη και τον συνταξιούχο εκπαιδευτικό κ. Πέτρο Θεοχαρίδη.
Το κοινό παρακολούθησε με ιδιαίτερο ενδιαφέρον όλες τις εισηγήσεις και στο τέλος η οργανωτική επιτροπή παρουσίασε τα παρακάτω συμπεράσματα της ημερίδας:
«Από τα κυριότερα σημεία των εισηγήσεων της πρώτης θεματικής ενότητας, διαπιστώνεται ότι η ιστορία της Θράκης μας είναι πολυσήμαντη αλλά και πολυκύμαντη και ότι από τους αρχαιότερους χρόνους το όνομα και ο βίος των Θρακών ήταν στενά συνδεδεμένος με το βίο και το πνεύμα των άλλων Ελλήνων, αφού είχαν κοινή την καταγωγή, τη θρησκεία, τη γλώσσα τον πολιτισμό, τα ήθη και έθιμα.
Τα χρόνια περνούν και μετά την ίδρυση της Κωνσταντινούπολης η Θράκη καθίσταται ο προμαχώνας της και μαζί με την Μικρά Ασία αποτέλεσαν τα κύρια στηρίγματα του μεσαιωνικού Ελληνισμού και θυσιάστηκε γι αυτόν.
Όσοι προσπάθησαν να καταλύσουν το Βυζάντιο ή να καταλάβουν την Βασιλεύουσα από τη Θράκη έπρεπε να περάσουν. Σε αυτήν ξέσπαγε κάθε φορά η άγρια και αιμοβόρα μανία τους με λεηλασίες, εμπρησμούς και σφαγές. Οι εχθροί ξέσχισαν και κομμάτιασαν με λύσσα τη Θράκη πατρίδα αυτοκρατόρων, ηγεμόνων, στρατηγών, λογίων και ανθρώπων του πνεύματος.
Το κούρσος της Αδριανούπολης το 1362 από τους Τούρκους το θρήνησε η λαϊκή μούσα και το κλάμα μαζί με το αίμα δεν ήταν τα πρώτα που πότισαν το χώμα της Θράκης. Και σήμερα ακόμη τα δάκρυα γίνονται χείμαρρος όταν μιλάμε για τη Θράκη μας αφού η μοίρα επεφύλαξε για τους Θρακιώτες, ένα δύσκολο, τραχύ, πονεμένο και αιματοβαμμένο δρόμο που τους υποχρέωσαν να τον περπατήσουν, ξυπόλητοι, κατεστραμμένοι μέχρι να περάσουν τα γιοφύρια που ζεύουν τον Έβρο ποταμό και να εκτελωνιστούν σαν εμπορεύματα σε διάφορα λιμάνια. Περπάτησαν το δρόμο του ξεριζωμού, της φωτιάς και της σφαγής, ουσιαστικά της γενοκτονίας, που σχεδίασαν οι γερμανοί ανώτεροι αξιωματικοί Γκόλτς και φον Σάντερς Λίμαν και εκτέλεσαν με πάθος, μίσος και αγριότητα οι Νεότουρκοι μέχρι τη φρικτή της ολοκλήρωση από το σφαγέα Μουσταφά Κεμάλ.
Τα γεγονότα επιβεβαιώνονται και από τα πρόσφατα αποχαρακτηρισθέντα Τουρκικά αρχεία της εποχής εκείνης και είναι επιβεβαιωμένο ότι η γενοκτονία ξεκίνησε από τη ΘΡΆΚΗ επεκτάθηκε στη Μικρά Ασία και αργότερα σε κραυγαλέο βαθμό στον Πόντο.
Όσον αφορά τις θεματολογίες της δεύτερης ενότητας, άκρως σημαντικές αλλά και επίκαιρες, μας οδηγούν στο συμπέρασμα πως η περίφημη συνθήκη της Λοζάνης, με την πάροδο του χρόνου, διαπιστώνει κανείς ότι τηρήθηκε με σεβασμό μόνον από την Ελληνική πλευρά και ότι στην ουσία αφορούσε τα συγκεκριμένα συμφέροντα και προβλήματα όσο και τις φιλοδοξίες αλλά και αντιπαλότητες των μεγάλων δυνάμεων και τα κυριαρχικά δικαιώματα του τουρκικού αναγεννημένου κράτους.
Ανεξάρτητα όμως από όλα αυτά η συνθήκη της Λοζάνης παραμένει ένα κείμενο με τεράστια νομική και πολιτική σημασία για όλα τα συμβαλλόμενα μέρη.
Περνώντας στη δεύτερη εισήγηση το συμπέρασμα είναι ότι η συμμετοχή του προσφυγικού στοιχείου διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στη συνδιαμόρφωση του σύγχρονου ελληνισμού μέσα από την οικονομία προπαντός, με την ειδικευμένη εργατική δύναμη, τη διεύρυνση της εσωτερικής αγοράς, με συμμετοχή σε γεωργικές, στεγαστικές, αποξηραντικές, βιοτεχνικές επιχειρήσεις που έβγαλαν από το λήθαργο την ελληνική οικονομία και την ώθησαν σε αναδιαρθρώσεις.
Ακόμη πρέπει να τονισθεί ότι σημαντικό ρόλο έπαιξε και η πολιτισμική τους προσφορά στην τόνωση της πνευματικής ζωής διαμορφώνοντας μία νεοελληνική πολιτισμική ταυτότητα.
Και τέλος στη Θράκη τη δική μας όπου διαβιούν Χριστιανοί και μουσουλμάνοι διαπιστώνουμε μία ιδιομορφία σε ότι έχει να κάνει με το μουσουλμανικό στοιχείο, το οποίο αποτελείται από τους Ρόμ, τους τουρκογενείς και τους κατά πολύ παρεξηγημένους Πομάκους που αποτελούν το μήλο της έριδος για το τουρκικό προξενείο και κατ επέκταση για την Άγκυρα.. Ο συνολικός πληθυσμός των Πομάκων υπολογίζεται γύρω στις 350.000 από τις οποίες μόνον οι 36000 ζουν στη Θράκη ενώ οι υπόλοιποι βρίσκονται στη Βουλγαρία. Η πατρότητα τους αμφισβητείται. Οι Βούλγαροι τους διεκδικούν εξ αιτίας του γλωσσικού τους ιδιώματος, οι Τούρκοι επειδή είναι μουσουλμάνοι το θρήσκευμα ενώ οι Ρουμάνοι υποστηρίζουν ότι είναι αρχαίο Θρακικό φύλλο που διαδοχικά εκρωμαίστηκε, εκσλαβίστηκε και εξισλαμίστηκε.
Σήμερα δέχονται στην κυριολεξία πλύση εγκεφάλου τόσο από πλευράς της Βουλγαρίας όσο και της Τουρκίας και ενώ αυτοί δηλώνουν Έλληνες πολίτες και δη Ευρωπαίοι η αδιαφορία της Ελλάδας έχει συντελέσει στο να χάσουν τις εθνικές τους ρίζες και να πλέουν σε ένα πέλαγος χωρίς πυξίδα εθνικού προσανατολισμού.
Εμείς σαν Π.Ο.Θ.Σ. δείξαμε το δρόμο, εγγράφοντας το σύλλογό τους ως μέλος μας. Καιρός και η Ελληνική πολιτεία να πράξει τα δέοντα.
Συνοψίζοντας τις παραπάνω διαπιστώσεις καταλήγουμε στα παρακάτω συμπεράσματα,
1ον) Η γενοκτονία του Θρακικού Ελληνισμού είναι γεγονός αδιαμφισβήτητο, ιστορικά αποδεδειγμένο και επιστημονικά τεκμηριωμένο αλλά αποσιωπημένο και ελάχιστα μνημονευόμενο από την ελληνική ιστοριογραφία και παντελώς αποσιωπημένο από την πολιτεία.
2ον) Η συμμετοχή του Θρακικού προσφυγικού στοιχείου σε συνδυασμό με το υπόλοιπο προσφυγικό στοιχείο είναι πασιφανής στη διαμόρφωση του νεοελληνικού γίγνεσθαι. και
3ον) ότι θα πρέπει η πολιτεία αναφορικά με τους Πομάκους, Έλληνες πολίτες, να τους εφοδιάσει με τη μοναδική πυξίδα του εθνικού τους προσανατολισμού που θα τους οδηγήσει και θα επισφραγίσει την Ελληνική τους προέλευση και ταυτότητα. «
Και στο τέλος υιοθετήθηκε το παρακάτω ψήφισμα:
ΨΗΦΙΣΜΑ
Η πανελλήνια ομοσπονδία θρακικών σωματείων (ΠΟΘΣ) η οποία εκφράζει συλλογικά τη βούληση των 130 πολιτιστικών συλλόγων που τη συναποτελούν και των οποίων τα μέλη κατάγονται από την ανατολική, βόρεια και την ελληνική Θράκη, στην ημερίδα που διοργάνωσε στις 8 Απριλίου 2012 στη Θεσσαλονίκη για την επέτειο μνήμης της γενοκτονίας του Θρακικού Ελληνισμού και μετά την ολοκλήρωση των εισηγήσεων που έγιναν, με νηφαλιότητα και στοχασμό το Διοικητικό της συμβούλιο επισημαίνει:
1ον) Οι διωγμοί και ο ξεριζωμός των Ελλήνων της Θράκης, τόσο της Ανατολικής όσο και της Βόρειας, παρά την εδώ και χρόνια ανάδειξή τους μέσα από ιστορικές καταγραφές και μελέτες, αποτελούν ακόμη και σήμερα λευκές σελίδες στην επίσημη ιστορία του ελληνικού κράτους.
Τα γεγονότα αυτά συνδέονται άρρηκτα με την διαχρονική παρουσία του Ελληνισμού στην περιοχή της ενιαίας γεωγραφικής ενότητας της Θράκης, από τα πανάρχαια χρόνια μέχρι σήμερα.
2ον) Η αποσιώπησή τους δίνει το δικαίωμα σε «ιστορικούς», αλλά και σε πολιτικές άλλων χωρών, να διατυπώνουν απόψεις και να χαράσσουν κατευθυντήριες γραμμές, που έρχονται σε πλήρη αντίθεση με τα εθνικά συμφέροντά μας.
Αποτέλεσμα αυτής της πρακτικής είναι η ευθεία πλέον αμφισβήτηση της ελληνικής καταγωγής των Θρακών από πλευράς της Βουλγαρίας, αλλά και των ανιστόρητων και προκλητικών παρεμβάσεων στον χώρο της ελλαδικής Θράκης από πλευράς της Τουρκίας.
3ον) Ο θρακικός ελληνισμός που γνώρισε στη νεότερη ιστορία του, όσο κανένα άλλο τμήμα του ελληνισμού, την βαρβαρότητα, τον πόνο, την αδικία του ξεριζωμού και της προσφυγιάς, είναι αποφασισμένος να αγωνιστεί με όλες του τις δυνάμεις και με κάθε τίμημα, ώστε να μην επιτρέψει άλλη συρρίκνωση του εθνικού χώρου.
4ον) Όσοι τολμούν και σχεδιάζουν "σενάρια" για την ελληνική Θράκη θα πρέπει να λάβουν υπόψη τους σοβαρά ότι ολόκληρος ο θρακικός ελληνισμός, όπου γης, έχει το δικό του όραμα ζωής για το κομμάτι αυτό της θρακικής γης που απέμεινε στον ελλαδικό χώρο. Γι' αυτό το όραμα είναι διατεθειμένος ο θρακικός ελληνισμός και όλοι οι Έλληνες να αγωνιστούν και να το πραγματώσουν με κάθε θυσία, αχρηστεύοντας κάθε βέβηλο ξένο σενάριο.
5ον) Οι Έλληνες Θρακιώτες απαιτούν πλέον από την ελληνική πολιτεία:
Α) Να αναγνωρίσει την 6η Απριλίου ως ημέρα μνήμης του Θρακικού Ελληνισμού, όπως εξάλλου είχε υιοθετηθεί στο Ψήφισμα του 7ου Παγκοσμίου Συνεδρίου Θρακών, στην πόλη του Διδυμοτείχου, τον Ιούνιο 2006.
Β) Να συμπεριλάβει την ιστορία του θρακικού Ελληνισμού στα βιβλία όλων των σχολικών βαθμίδων της εκπαίδευσης
Γ) 90 χρόνια μετά τις σφαγές, τις λεηλασίες, τις διώξεις, τους βιασμούς, τις εξορίες, τα τάγματα εργασίας, ο Θρακικός Ελληνισμός απαιτεί δικαίωση. Απαιτεί την αναγνώριση των δεινών που υπέστη, απαιτεί την καταδίκη της Τουρκίας για τα εγκλήματά της. Ενώνει την φωνή του με τα αδέρφια του της Mικράς Ασίας και του Πόντου, που χρόνια τώρα τιμούν την Γενοκτονία των δικών τους προγόνων και επιδιώκει πλέον την καθιέρωση μίας κοινής ημερομηνίας μνήμης της Γενοκτονίας του Προσφυγικού Ελληνισμού. Μιας ημερομηνίας, που δεν θα θυμίζει απλώς, αλλά θα πιέζει την Τουρκία για την πολυπόθητη συγγνώμη και ακόμη να την υποχρεώσει να σεβαστεί επιτέλους τις ατομικές, θρησκευτικές και πολιτικές ελευθερίες όλων των Ελλήνων που έχουν απομείνει στο έδαφός της, τόσο στην Ανατολική Θράκη, όσο και σε Ίμβρο, Τένεδο, Πόντο, Mικρασία
Δ) Να γίνουν αποδεκτά τα αιτήματα των πομακικών συλλόγων και συλλόγων ρωμά της Θράκης, για την δημιουργία δημοσίων δημοτικών σχολείων και νηπιαγωγείων στα χωριά τους, ώστε να αποκτήσουν το δικαίωμα στη μόρφωση στην ελληνική παιδεία και τα παιδιά των μουσουλμάνων συμπατριωτών μας.
Ε) Να σταματήσει επιτέλους η πολιτική ευμενούς μεταχείρισης πληθυσμιακών ομάδων στον χώρο της Θράκης μας (ποσόστωση για εισαγωγή στα πανεπιστήμια και στο Δημόσιο, μειωμένα τέλη ακινήτων κ.λπ.), που δημιουργούν την αίσθηση σε μερίδα του πληθυσμού ότι είναι κάτι διαφορετικό από τους υπόλοιπους Έλληνες, με ό,τι και αν συνεπάγεται αυτό για την ομαλή και απρόσκοπτη συμβίωση χριστιανών και μουσουλμάνων Ελλήνων.
Ψηφίστηκε και υιοθετήθηκε διά βοής από τους παρισταμένους στην Ημερίδα Μνήμης για τη Γενοκτονία του Θρακικού Ελληνισμού, που πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα «Αλέξανδρος» της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας, στη Θεσσαλονίκη, την 8η Απριλίου 2012.
Για το Δ.Σ. της Π.Ο.Θ.Σ.
Ελευθέριος Θ. Χατζόπουλος
Πρόεδρος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου