Πέμπτη 25 Αυγούστου 2011

Πολιτοφυλακές : η αυτοπροστασία ενός ΄Εθνους.


«…Όταν οι Πολιτικοί απαξιώνουν με πράξεις ή παραλείψεις τις Δυνάμεις Ασφαλείας και τις Ένοπλες Δυνάμεις, θέτοντας σε κίνδυνο την Εθνική Ασφάλεια και την Εδαφική ακεραιότητα της χώρας, τότε οι Πατριώτες έχουν ιστορική και ηθική υποχρέωση απέναντι στο Έθνος και στις επόμενες γενιές να πάρουν στα χέρια τους την ευθύνη αποκατάστασης των πραγμάτων και υπεράσπισης των Εθνικών Δικαίων με κάθε δυνατό μέσο...»



Τελικά, οι τελευταίοι Έλληνες που τόλμησαν να ορθώσουν το ανάστημά τους απέναντι στους «Ξένους Ισχυρούς» ήταν μάλλον οι Οπλαρχηγοί του ’21.
Ουδείς άλλος.
Όλοι οι υπόλοιποι ήταν «πολιτικοί» και ότι τυχόν κέρδισαν – ακόμη και εδαφικά – για την χώρα έγινε πάντα υπό την αιγίδα/έγκριση κάποιων Ξένων Δυνάμεων.
Ο κανόνας πολιτικής και διπλωματικής συμπεριφοράς σε τούτη τη χώρα επί σχεδόν διακόσια έτη ήταν και είναι μια «κακώς εννοούμενη σωφροσύνη».
Ή αλλιώς,

«η έγνοια μην και στενοχωρήσουμε τους Ξένους Προστάτες και Επικυρίαρχους»…

Ε, λοιπόν, μας έφαγε στην Ελλάδα η "πολλή νομιμοφροσύνη"...
Στα πάντα να είμαστε εμείς διαρκώς οι "προσεκτικοί"...
...μην ενοχλήσουμε πότε το Σουλτάνο, πότε τον Άγγλο, πότε τον Αμερικάνο, πότε τον Γερμανό, πότε τον έναν και πότε τον άλλον...
Κι αυτό το βαφτίζουν "σώφρονα διπλωματία και εξωτερική πολιτική" οι πολιτικοί επίγονοι των Κοτζαμπάσηδων που ούτε για επανάσταση του ’21 δεν ήθελαν ν’ ακούσουν τότε...
Δυστυχώς όμως, όταν λέμε "εμείς" εννοούμε τόσο η Ελληνική Πολιτεία όσο και οι "ανεξάρτητοι πολίτες" - ως ατομικές μονάδες...(εφόσον εμείς εξακολουθούμε να τους επανεκλέγουμε διαρκώς, αλλά ούτε και ξέρουμε να «αντ-ενεργούμε εξισορροπητικά» όταν αυτοί λειτουργούν «αντεθνικά» κι «επικίνδυνα»)…

Έλα όμως που ούτε η Επανάσταση του '21 έγινε από την τότε "σώφρονα καθεστηκυία τάξη" των πάσης φύσεως κοτζαμπάσηδων, ούτε καμία από τις επόμενες και πολλές και σωτήριες εθνεγερτικές εκρήξεις του έθνους μας ξεκίνησαν από την εκάστοτε "σώφρονα Επίσημη Πολιτεία"...
Πόσο χαρακτηριστικά ο Ίωνας Δραγούμης πέταξε κατάμουτρα στον "Σώφρονα συνομιλητή" του την αγανάκτηση της ψυχής του στο "Μαρτύρων και Ηρώων αίμα" λέγοντάς του :

"...σιχαίνομαι την σωφροσύνη σου..."!!!

Πάντα "κάποιες αυτόνομες" Ομάδες Πατριωτών ξεκινούσαν την "Εθνεγερτική δράση" και ακολουθούσε κατόπιν η υπόλοιπη κοινωνία, οι Πολιτικοί, οι Στρατιωτικοί κι εν γένει η "Θεσμική Πολιτεία"....
Τα προβλήματα "στρατιωτικών προκλήσεων" που δημιουργεί σταθερά η Τουρκία στην Ελλάδα μετά το 1974 είναι πλέον από γνωστά...
Ασφυκτικά θα λέγαμε καλύτερα.
Η ανησυχία των παροικούντων την Ιερουσαλήμ, και δη, των ενδιαφερομένων περί τα αμυντικά, εθνικά και πατριωτικά ζητήματα Ελλήνων πολιτών – αλλά δυστυχώς μόνον αυτών - είναι έκδηλη...
(Αν και δυστυχώς μένει εκεί και μόνον - εν πολλοίς - αφού είτε αρνούνται, είτε αδυνατούν να σχηματίσουν ένα ενιαίο ισχυρό Πατριωτικό Μέτωπο...)
Ουσιαστικά κωδικοποιείται στην μήνυν κατά των Πολιτικών αλλά και του Σώματος Αξιωματικών που επιτρέπουν - είτε ενεργητικά είτε παθητικά - να συνεχίζονται οι εθνικές ήττες που προετοιμάζουν ξεκάθαρα την υλοποίηση του Αντικειμενικού Σκοπού των επιβουλέων :

...το διαμελισμό της Ελλάδας...

Προκύπτουν όμως και εκδοχές του Εθνικού Ζητήματος που κατά το μάλλον ή ήττον θεωρείται "ταμπού" η αναφορά τους και μόνο...
...όπως ας πούμε ...
οι "παραστρατιωτικές δυνάμεις μιας χώρας" και η αντίστοιχη χαρακτηριστική έλλειψή τους εν Ελλάδι...

Αναφερόμαστε φυσικά στο «σήμερα», καθώς σε όλη την ιστορία της Ελλάδας και μάλιστα μέχρι πρόσφατα, υπήρχαν πάντα Ομάδες Πολιτοφυλακής οι οποίες και επεδείκνυαν εξαιρετική ενεργό δράση σε κάθε Εθνικό πολεμικό μέτωπο...

Το σκεπτικό έχει ως εξής:

Καλά οι Έλληνες πολιτικοί...
Μια ζωή Μαυροκορδάτοι, Κωλέττηδες και Κοτζαμπάσηδες ήταν και παραμένουν...δειλοί, υπολογιστές, υστερόβουλοι, εθνοπροδότες...
Όσον αφορά δε στον Στρατό σήμερα, ακόμη κι όταν κάποιος αξιωματικός «πατριωτικά αναλογιζόμενος» επιχειρήσει να διαμαρτυρηθεί, "κλαδεύεται"...αποστρατεύεται…
Να θυμηθούμε εδώ την βασικότερη «οδηγία» που έδωσε ο Καραμανλής ο Πρεσβύτερος στον Ανδρέα Παπανδρέου όταν ο δεύτερος ανέλαβε την πρωθυπουργία για πρώτη φορά αρχές του ’80;

«…κράτα το Στρατό μακριά από την Πολιτική…»

Φροντίζουν λοιπόν συστηματικά οι πολιτικοί να κρατούν εξαιρετικά αποδυναμωμένες και υπό καταστροφικό έλεγχο τις Τάξεις των Αξιωματικών.
(μόλις "απαλλάχθηκε" το Στράτευμα απο ένα 40% των ανωτάτων του ηγητόρων...λίγες ημέρες πριν τον περιβόητο "Τουρκικό Ηγεμόνα"...συγχαρητήρια σε κάθε "υπεύθυνο αυτής της αντεθνικής Σφαγής την πιο ακατάλληλη ώρα!!!)
…άσε που υπάρχουν και οι δυσάρεστες, εξοργιστικές πλην τεκμηριωμένες κατηγορίες πως περισσότερο προσομοιάζει η στάση των αξιωματικών πια (ελέω της κάκιστης φιλοσοφίας που διαπνέει την επετηρίδα εξέλιξής τους) σε καριερίστικη συμπεριφορά στελεχών επιχειρήσεων παρά στην παραδοσιακή ψυχολογία του Ηγήτορα και του Πολεμιστή...
(Μάλλον εδώ πρέπει να αναζητηθεί και η αιτία που ενώ οι Αξιωματικοί διαπιστώνουν εκ των έσω τα σοβαρά προβλήματα Εθνικού ενδιαφέροντος, ακόμη κι όταν βγουν στην αποστρατεία «ουδεμία Εθνική – Πατριωτική δράση αναπτύσσουν»).
Αυτό που δεν γίνεται κατανοητό όμως είναι το εξής:
δεν είμαστε η μόνη χώρα που αντιμετωπίζει παρόμοια Εθνικά προβλήματα...
Παντού και πάντοτε όμως, όταν οι παραπάνω "Θεσμικοί εθναμύντορες" "αδρανούσαν ή κωλυσιεργούσαν" (sic!), πάντα εμφανίζονταν άλλες "πολεμικές δυνάμεις" γεννημένες απο τα σπλάχνα της Κοινωνίας των Πολιτών και αναλάμβαναν «Εθνική Δράση»...
Η Φύση βλέπεις δεν αφήνει «κανένα κενό».
Με το που δημιουργείται ένα «κενό», αμέσως «κάτι άλλο» έρχεται και το καλύπτει.
Είναι Φυσικός Νόμος.
Προκειμένου λοιπόν να «ΜΗΝ καλυφτεί αυτό το Εθνικό κενό» από Εχθρικές δυνάμεις εισβολής, η ίδια η κοινωνία «γεννούσε πάντοτε σε τέτοιες κρίσιμες εθνικά στιγμές τις αντίστοιχες πολιτικές πολεμικές δυνάμεις» που θα κάλυπταν το «Κενό Εθνικής Ασφάλειας» ένεκα ανεπαρκών Οργανικών Δυνάμεων Ασφαλείας.

Είναι αυτοί που πάντοτε αποκαλούνταν από τους Πολιτικούς απαξιωτικά ως "παραστρατιωτικοί"....

Κάποια στιγμή η λαϊκή οργή τους γεννούσε, τους εξόπλιζε και τους "εξαπέλυε" για να "καλύψουν τα Πολιτειακά-Θεσμικά κενά Ασφαλείας"....
Άλλοτε πρωτοστατούσαν άτομα στην ίδρυσή τους, άλλοτε ομάδες, άλλοτε "Ιδεολογικοί Σύλλογοι", άλλοτε πολιτικοστρατιωτικοί "Σύνδεσμοι", άλλοτε κόμματα, άλλοτε "γεωγραφικές περιοχές", άλλοτε η ίδια η "Θεσμική Πολιτεία"...
Το βλέπουμε ακόμη να συμβαίνει σε όλους τους "εθνικούς μας επιβουλείς"....κυρίως στην Τουρκία....αλλά και στην Αλβανία...
Το βλέπουμε μέχρι και στις Μεγάλες Δυνάμεις (ΗΠΑ, Ρωσία)...
Το βλέπουμε στο Ισλάμ και στο Ισραήλ....
Το βλέπουμε σε όλη την Αφρική....
Μέσω των Ιδιωτικών εταιρειών Ασφαλείας (βλ. Ιδιωτικοί Στρατοί) το βλέπουμε μέχρι και στις κυριότερες "πολιτισμένες δυτικές χώρες"...
Το βλέπουμε παντού....
Εμείς άραγε, ως Ελλάδα - πέρα απο "πρέπει" ή "δεν πρέπει" - γιατί άραγε δεν βλέπουμε να "αναπτύσσεται" πια αυτό το Ιστορικό φαινόμενο στον τόπο μας;
(Θυμάμαι σαν τώρα τον αείμνηστο εκδότη του Στόχου κο Καψάλη να εκρήγνυται στα πρωτοσέλιδα του Στόχου είκοσι χρόνια πριν γράφοντας : «…την ώρα που μέχρι και τα μικρά παιδιά στην Αλβανία εκπαιδεύονται στον πόλεμο, εμείς στα δικά μας μαθαίνουμε να φτιάχνουν κουλουράκια στο μάθημα των οικοκυρικών…» . Είκοσι χρόνια μετά, αναρωτιόμαστε πόσοι σκληροτράχηλοι Έλληνες έφηβοι να έχουν μείνει άραγε για να επανδρώσουν τα σκληρά Εθνικά Μέτωπα που έρχονται…)
Δεν περισσεύει άραγε ακόμη αρκετά η Λαϊκή Οργή για να "πυροδοτήσει την αναγέννηση αυτού του ιστορικού φαινομένου;
Διότι, είτε συμφωνεί, είτε διαφωνεί κάποιος με την ύπαρξη και το ρόλο των Παραστρατιωτικών ομάδων, η ύπαρξη ή η μη-ύπαρξή τους σε μια κοινωνία χώρας που αντιμετωπίζει καθημερινά κι αποδεδειγμένα εξαιρετικά κρίσιμο στρατιωτικό κίνδυνο, είναι ένας "σημαντικός δείκτης" των "Εθνικοπατριωτικών ανακλαστικών" αυτής της κοινωνίας...

Μιας κοινωνίας, που ενώ βλέπει τα προβλήματα Πολιτικών-Στρατεύματος-Δυνάμεων Ασφαλείας, αρνείται να πάρει την κατάσταση στα χέρια της μεταλασσόμενη προς το "πατριωτικότερο" και δη προς "παραδοσιακές νόρμες πατριωτικής αντίδρασης"...
Καιρός είναι να τα ξεπεράσουμε όμως αυτά τα εθνικά επικίνδυνα ταμπού...
Καθ' ότι άλλοι «άσπονδοι φίλοι» το έχουν ήδη κάνει...


Οι Εθνικές ευθύνες του Πατριώτη

Ο πατριώτης γνωρίζει πως σε κάθε κρίσιμη καμπή της ιστορία αυτός πρώτος καλείται να αντιμετωπίσει τον επίδοξο εισβολέα της χώρας του...
Γνωρίζει πως οι "Εθνοσωτήριες διαταγές της επίσημης Πολιτείας των γραφειοκρατών και των Μαυροκορδάτων" έρχονται πάντα μα πάντα τραγικά καθυστερημένα"...
Ο πατριώτης γνωρίζει επίσης πως δεν θα δικαιωθεί απο τον Ωχαδερφιστή Όχλο και απο την Πολιτεία – αναφορικά με τις «έγκαιρες εθνικές ανησυχίες» του - παρά μόνον όταν θα είναι τραγικά αργά...
Γνωρίζει λοιπόν ότι πρέπει να έχει το "θάρρος της πρωτοβουλίας"...
Γνωρίζει επίσης πως σε τέτοιες καταστάσεις κρίσης όπως αυτή που βιώνουμε σήμερα, το Έθνος και ο Πατριωτικός χώρος βάλλονται ακατάπαυστα απο οργανωμένα (και μη) συμφέροντα.
Ο Πατριώτης λοιπόν γνωρίζει πως όταν έρχονται τέτοιες στιγμές οφείλει να "αυτενεργοποιηθεί" και να "περιφρουρήσει" αυτές τις αξίες ως κόρη οφθαλμού.
Γνωρίζει πως κινδυνεύουν εδάφη, άτομα, σύμβολα, υποδομές, θεσμοί και πως αυτός πρέπει να καλύψει τα κενά προστασίας τους όταν η Πολιτεία σηκώνει τα χέρια ψηλά.
Γνωρίζει πως δεν πρέπει να επιτρέψει να ξανακαούν σημαίες και σύμβολα, να χτυπηθούν άνθρωποι και υποδομές του πατριωτικού χώρου.
Γνωρίζει πως πρέπει αυτός να τα προστατέψει και να μην επαναπαύεται στις ανεπαρκείς δυνάμεις των εσκεμμένα αποδυναμωμένων Αρχών Ασφαλείας.
Γνωρίζει πως πρέπει να στραφεί προς την "αυτοοργάνωση" γεννώντας αυτές τις Ομάδες Εθνικής Άμυνας (ή ενισχύοντας τις όποιες ήδη υπάρχουσες) που όχι μόνον θα χρειαστούν άμεσα για την "περιφρούρηση του Εθνικού- Πατριωτικού χώρου και των ανθρώπων του" (δημόσιων ανδρών και μη) αλλά που σύντομα θα κληθούν να συνδράμουν τις ανεπαρκείς δυνάμεις εθνικής ασφαλείας όπως και τις ένοπλες δυνάμεις στον αδυσώπητα άνισο εθνικό αγώνα που τις περιμένει...
...τον αγώνα της προάσπισης της Εθνικής Ασφάλειας και της Εδαφικής Ακεραιότητας της χώρας...
Είναι μια δυσάρεστη κατάσταση πλην όμως εξαιρετικά κρίσιμη και πραγματική...
Μια κατάσταση εκτάκτου ανάγκης που κλιμακώνεται επικίνδυνα ώρα την ώρα και που θα αποβεί εθνικά ολέθρια εάν δεν ελεγχθεί σύντομα και έγκαιρα…
Δεν είναι φυσικά μια κατάσταση «ανοίκεια»…
Είναι κάτι που τα γονίδια του Έλληνα την γνωρίζουν καλά…

...πολύ καλά, αφού χιλιάδες φορές "αυτοστρατολογήθηκε" υπερ Βωμών, Εστιών και Εθνικών Συμβόλων στην υπερτρισχιλιόχρονη ιστορία του...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου