Η συγκεκριμένη τοποθέτηση του μητροπολίτη έγινε κατά τη διάρκεια ημερίδας με θέμα «Το ανθρώπινο σώμα στην προοπτική της Ανάστασης του Χριστού» που πραγματοποιήθηκε από τον Παγκρήτιο Σύνδεσμο Θεολόγων στο Ρέθυμνο.
Ο κ.κ. Ευγένιος παρέπεμψε μάλιστα όλους στην αναστάσιμη προσευχή «Χριστός Ανέστη εκ νεκρών», σημειώνοντας ότι: «η καύση των νεκρών δεν συνάδει με τον ορθόδοξο πολιτισμό μας. Αυτές τις ημέρες που μιλάμε για την Ανάσταση του Ιησού, ο νους όλων μας πάει στον πανάγιο τάφο».
Από την πλευρά του, ο επίκουρος καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Παναγιώτης Υφαντής ανέφερε πως η καύση θεωρείται ένας βίαιος τρόπος αφανισμού του ανθρωπίνου προσώπου, που δεν ταιριάζει στην παράδοσή μας. Το ζήτημα της ταφής ή της καύσης, όπως είπε, είναι θέμα προσωπικό. Τόνισε μάλιστα ότι «Η Εκκλησία για λόγους παραδοσιακούς κυρίως και όχι δογματικούς επιμένει στην ταφή, γιατί με αυτόν τον τρόπο πιστεύει ότι σέβεται περισσότερο το ανθρώπινο πρόσωπο».
Αν συνεχιστει η ταφοι των νεκρων σε καποια χρονια που δεν θα υπαρχει αρκετος χωρος τοτε να δουμε ποσο θα παει το 'οικοπεδο'.Αναγκαστικα ολοι θα προσφυγουν στην καυση.Θελουν δεν θελουν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην αρχή της καύσης των νεκρών, στον αρχαίο ελληνικό κόσμο την συναντάμε ιστορικά μετά την άλωση της Τροίας, χωρίς όμως να αποκλείσουμε και περιπτώσεις πρίν από αυτήν. Από την τότε και μετά η καύση συνεχίστηκε σαν τρόπος ταφής στην Ελλάδα μέχρι τα πρώτα χριστιανικά χρόνια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ αποτέφρωση, τόσο στην Ιλιάδα, όσο και στην Οδύσσεια, είναι ένα αγωνιώδες αίτημα των ψυχών.
Την καύση του Πάτροκλου μας την αφηγείται :
" κι εμείναν οι ενταφιαστές και με κορμούς εκάμαν
πυράν οπού' χεν εκατό ποδάρια μάκρου πλάτου,
και τον νεκρό περίλυποι στην κορυφή εβάλαν.
Αλλη περίπτωση καύσης στον Ομηρο είναι αυτή του Αχιλλέα Στις δεκαοχτώ σε δώσαμε στις φλόγες και τριγύρω
αρνιά παχιά σου σφάξαμε και τραχηλάτα βόδια.
Ο Σοφοκλής στην Ηλέκτρα αναφέρει:
Από αυτόν κρατάμε, καθώς βλέπεις, λίγα απομεινάρια, σ' ένα δοχείο μικρό και τα φέρνουμε
(Ηλέκτρα 1113-114)
Ο Διογένης ο Λαέρτιος αναφέρει πως ο Σόλωνας είχε ορίσει, όταν πεθάνει να καεί το σώμα του τα κόκαλά του να μεταφερθούν στην Σαλαμίνα.
Επίσης ο Πλούταρχος αναφέρει ότι ο Νομοθέτης της Σπάρτης Λυκούργος, μετά την δημιουργία των νόμων στην πόλη επήγε στην Κρήτη, όπου και επέθανε. Και μας λέει ο Πλούταρχος ότι οι φίλοι του μετά τον θάνατό του έκαυσαν το σώμα του και διασκόρπισαν την στάχτη στην θάλασσα.
Ο Ηρόδοτος αναφέρει ότι όταν ο Περίανδρος, τύραννος της Κορίνθου και ένας από τους 7 σοφούς ήθελε να μάθει κάτι σχετικό με την νεκρή σύζυγό του Μέλισσα, και ρώτησε το νεκρομαντείο, αυτό του απάντησε ότιδεν θα του ανακοινώσει τίποτα γιατί αυτή στον Αδη που βρίσκεται κρυώνει εφόσον είναι γυμνή. Αυτό συνέβαινε επειδή ο Περίανδρος δεν έκαψε τα ρούχα της όταν πέθανε.
Η απάντηση έρχεται από τα βάθη της ιστορίας και μπροστά στο μεγαλείο της προσωπικά υποκλίνομαι
Πηγή:http://www.nea-acropoli.gr/index.php?option=com_content&view=article&catid=68:2008-03-23-17-34-43&id=258:2008-03-24-17-50-58&Itemid=104