Ο Εβρίτης ποιητής Θ. Μουσίκας μιλάει στη Χαρά Καλαμογιώργου με αφορμή την παγκόσμια ημέρα ποίησης

κ. Μουσίκα σας παίρνουμε αυτή τη συνέντευξη με αφορμή την Παγκόσμια ημέρα Ποίησης. Τι είναι η ποίηση για εσάς;

Απ. Η ποίηση για μένα είναι τρόπος έκφρασης, σκέψης και ζωής. Μέσα από αυτήν εκφράζεις συναίσθημα, εμπειρίες, ιδέες, οράματα, αλλά και μεγάλες αξίες. Επίσης εκφράζει την ομορφιά, τον Έρωτα, την Άνοιξη, την ίδια τη Ζωή.

Εδώ, μας αναφέρετε κάποια χαρακτηριστικά, που παραπέμπουν σε πηγές εμπνεύσεων. Γενικά από τι εμπνέεστε;

Απ. Τα ποιήματά μου τα εμπνέομαι από πολλές πηγές, κυρίως από ανθρώπινες καταστάσεις, προσωπικά βιώματα και από τη φύση, δηλαδή καταστάσεις που μπορούν να δημιουργήσουν ......

συγκίνηση, πόνο, χαρά σε ένα άνθρωπο. Είναι θα ‘λεγα μια ποίηση βιωματική και μια ποίηση δημοσιογραφική μερικές φορές, γιατί αγγίζουν κάποια γεγονότα, όπως για παράδειγμα η τραγική μοίρα του Άλεξ, ο θάνατος ενός μοναχικού ζητιάνου, η δραματική ζωή ενός λαθρομετανάστη κλπ.

Πότε γράψατε το πρώτο σας ποίημα και ποια ήταν η αφορμή;

Απ. Έγραφα κάποια στιχάκια από τα πρώιμα εφηβικά χρόνια, αλλά το πρώτο ουσιαστικό ποίημα το έγραψα το 1978 σε ηλικία 17 ετών όταν έγινε ένας Πανελλήνιος Διαγωνισμός. Η φιλόλογός μας, η κα Μουρατίδου, μου είχε προτείνει να στείλω και εγώ ένα ποίημα, έτσι έγραψα ένα και το έστειλα. Είχε πάρει τότε, το 3ο βραβείο πανελλαδικά.

Έχετε μελοποιήσει έργα σας;

Απ. Ναι, στα φοιτητικά χρόνια ιδίως είχα γράψει αρκετά τραγούδια, έκανα στίχους με ομοιοκαταληξία και τους μελοποιούσα, Ήταν μια εποχή συντροφικότητας, μια εποχή διαφορετική, οι φοιτητές βίωναν μια άλλη πραγματικότητα από ότι σήμερα.. Ήμασταν συνέχεια με τις κιθάρες, τραγουδούσαμε σε party, σε εκδηλώσεις, σε ταβέρνες. Ήταν μια αρκετά διαφορετική, πιστεύω, κατάσταση σε σχέση με τη σημερινή της σύγχρονης εποχής μας.

Ποια είναι η αγαπημένη σας ποιητική συλλογή;

Απ. Έχω εκδώσει 8 ποιητικές συλλογές. Πιστεύω ότι καθεμία έχει τη δική της υφή, προσωπικότητα και χάρη, αλλά νομίζω ότι οι τέσσερις τελευταίες είναι πιο ποιοτικές, πιο μεστές, είναι καταστάλαγμα μεγαλύτερης ωριμότητας και εμπειρίας και με εκφράζουν περισσότερο. Φυσικά από το περιεχόμενο υπάρχουν και κάποια ποιήματα εξαιρετικά στις πρώτες συλλογές, αλλά από πλευράς τεχνικής πιο άρτιες είναι οι τελευταίες.

Ξεχωρίζετε κάποια από τα ποιήματά σας;

Απ. Είναι μερικά ποιήματα που είναι εξαιρετικά. Πιστεύω ότι όλα είναι καλά από τη στιγμή που τα εξέδωσα, γιατί θεωρώ ότι όταν εκθέτεις στην κοινωνία κάποιο έργο θα πρέπει να έχει κάποια ποιότητα. Αλλά πιστεύω ότι μερικά από αυτά είναι καλύτερα, είναι τα ποιήματα έμπνευσης η οποία κατεβαίνει άμεσα. Δηλαδή είναι κάποια ποιήματα που βγαίνουν σε 3-5 λεπτά και είναι τα ποιήματα ζωής, που με εκφράζουν απόλυτα π.χ το ''ροζ βελούδο'', ''μια τέτοια νύχτα'', ''το πανηγύρι της ζωής'', ''χωρίς σύνορα'' και άλλες παλαιότερες συλλογές, όπως το ''γιατί δεν την είδαμε'' κλπ.

Πως νιώθετε  με τη μεγάλη στήριξη και αγάπη των μαθητών σας; Σας στηρίζει και η οικογένειά σας;

Απ. Είναι γεγονός ότι οι μαθητές εκφράζουν απέναντί μου μια μεγάλη αγάπη και αυτό με ικανοποιεί πάρα πολύ. Νομίζω ότι οι αθλητές και γενικότερα οι νέοι καταλαβαίνουν καλύτερα από τον κάθε άνθρωπο ποιος ενδιαφέρεται γι’ αυτούς, ποιος τους αγαπάει, ποιος στέκεται δίπλα τους και αυτό το συναίσθημα το ανταποδίδουν . Όταν σου ανταποδίδει κάποιος την αγάπη που του δίνεις γίνεσαι πιο δυνατός, γιγαντώνεσαι και είσαι γεμάτος διάθεση για περαιτέρω προσφορά σε αυτούς τους ανθρώπους, που θα είναι  το μέλλον αυτής της κοινωνίας και της Ελλάδος ευρύτερα. Οπωσδήποτε και η οικογένειά μου και η γυναίκα μου με στηρίζουν αμέριστα. Υπάρχουν στιγμές που συζητούμε για κάποια σημαντικά θέματα και για την ποίηση. Και τα άλλα μέλη της οικογένειάς μου, όταν μπορούν με στηρίζουν, αλλά πιστεύω ότι τη μεγαλύτερη αγάπη την παίρνω από τους μαθητές μου και αυτή η αγάπη μετεξελίσσεται σε δημιουργικότητα.

Τιμήθηκε το έργο σας από Φορείς του Τόπου;

Απ. Υπάρχουν Δήμοι, Σχολεία που τίμησαν εμένα και το έργο μου με σεμνές, αλλά ουσιαστικές εκδηλώσεις. Επίσης, 2 ποιήματά μου έχουν τιμηθεί σε περιφερειακούς διαγωνισμούς ποίησης. Επίσης, η μεγαλύτερη τιμή έρχεται από το αγκάλιασμα της ποίησης μου από ένα μεγάλο μέρος της τοπικής κοινωνίας, καθώς και από αξιολογικούς τοπικούς παράγοντες και πνευματικούς ανθρώπους, που μίλησαν με τα καλύτερα για το έργο μου. Στην παρουσίαση της τελευταίας μου ποιητικής συλλογής, που πραγματοποιήθηκε στο Δημοτικό Θέατρο, έδωσαν το παρόν 450 συμπολίτες μας, εκ των οποίων οι 60 ήταν μαθητές. Ο αριθμός τόσων ανθρώπων σε μια ποιητική εκδήλωση είναι πολύ μεγάλος και η επίσης μεγάλη προσέλευση των παλαιών κυρίως μαθητών, είναι μέγιστη τιμή για εμένα.

Με την ευκαιρία αυτού που είπατε γνωρίζουμε ότι κάποιος παλιός μαθητής δημιούργησε τη σελίδα:''Oloi Theo''. Με 620 θαυμαστές εκ των οποίων οι περισσότεροι είναι νέοι και νέες της Αλεξανδρούπολης, πως το σχολιάζετε αυτό;

Απ. Είναι μεγάλη τιμή για μένα και πολύ συγκινητικό το γεγονός ότι τόσοι νέοι άνθρωποι αναγνωρίζουν την προσφορά μου σε αυτόν τον Τόπο, ως Φιλόλογος και ως Ποιητής.

Σκέφτεστε να εκδώσετε κάποια καινούργια ποιητική συλλογή;

Απ.  Να μας έχει καλά ο Θεός, πιστεύω κάποια στιγμή στο μέλλον να εκδώσω την 9η. Θα σας χαρίσω τους στίχους ενός παλαιού ποιήματος με τίτλο : ''Γιατί δεν την είδαμε; 

΄΄Γύρω μας ο κόσμος πονά, ουρλιάζει, πικρένεται, παγώνει, βλέπει γύρω του τόση παγωνιά και τρομάζεις. Απλώνεις τα χέρια και αγκαλιάζεις το ολόγιομο φεγγάρι. Κείνη τη μαγευτική Αυγουστιάτικη νύχτα. Αγκαλιάζεις το χειμωνιάτικο τοπίο στα δαρμένα βουνά, περιμένεις το καινούριο άγγιγμα της Άνοιξης. Είμαστε τόσο μικροί, μα τόσο μεστοί με την αγάπη. Είμαστε εμείς οι άγγελοι των καινούριων καιρών. Έχει τόσο ομορφιά η ζωή μας. Άραγε, γιατί δεν την είδαμε ;΄΄