O Πολεμιστής του Φωτός, ποτε δεν είναι αγανακτισμένος.

Θύμαται το παρελθόν...
Γνωρίζει τη σημασία της διαίσθησης...
Αποκωδικοποιεί τα σημάδια...
Δίνει προσοχή στα μικρά πράγματα...
Ξέρει πως οι πάντες φοβούνται τους πάντες...

Δεν αφήνει τη σιωπή ,την αδιαφορία η την άρνηση να τον τρομάζουν...
Ριψοκινδυνεύει περισσότερο απο τους άλλους...
Επειδή πιστεύει στα θάυματα,τα θάυματα αρχίζουν να συμβαίνουν...
Έμαθε πως είναι καλύτερα ν ακολουθείς το φως...
Προσπαθεί πάντοτε να βελτιώνεται...

Ειναι αξιόπιστος...
Όταν βγάζει το σπαθί απο τη θήκη του ,το χρησιμοποιεί...
Δεν απειλεί ποτέ...
Ακούει...
Συμπεριφέρεται σαν παιδί...
Δέχεται απόλυτα τον προσωπικό μύθο του...

Δεν χάνει ποτέ την υπομονή του...
Είναι πάντα σε εγρήγορση...
Δεν προσπαθεί να μοιάσει,Είναι...
Εχεί μιά δεύτερη ευκαιρία στη ζωή...
Αναρωτιέται συχνά τι δουλειά έχει εδώ...
Ξυπνάει απο τον ύπνο του...

Έχει την εντύπωση οτι ζεί δύο ζωές ταυτόχρονα...
Χρειάζεται χρόνο για τον εαυτό του...
Γνωρίζει τη δύναμη των λέξεων...
Γνωρίζει την αξία της επιμονής και του θάρρους...
Γνωρίζει τα πράγματα που έχουν αξία...
Ξέρει να χάνει...

Μοιράζεται με τους άλλους ολά όσα γνωρίζει για το δρόμο...
Δίνει πριν του ζήτηθει...
Δεν εχεί βεβαιότητες αλλά ένα δρόμο να ακολουθήσει...
Δεν μετανιώνει επειδή η μεταμέλεια σκοτώνει...
Προβάλλει τη σκέψη του πέρα απο τον ορίζοντα...

Συμμετέχει στον καλό αγώνα και βοηθάει τους άλλους , ακόμα κι αν δεν κατανοεί εντελώς το λόγο που το κάνει...
Επικεντρώνεται στα μικρά θαύματα της καθημερινής ζωής...
Χαμογελάει...
Καταλαβαίνει τη συμβαίνει και κοιμάται ήσυχος...

Γνωρίζει οτι κανένας δεν είναι μόνο καλός η μόνο κακός...
Γνωρίζει οτι ο σκοπός δεν αγιάζει τα μέσα...
Γνωρίζει οτι δεν βρίσκεται τυχαία εδώ...

Οι πολεμιστές του φωτός αναγνωρίζουν ο ένας τον άλλο από το βλέμα, βρίσκονται στον κόσμο, αποτελούν μέρος του κόσμου..


Επίγονος